Bipolaire stoornis: typen, symptomen en oorzaken

Lithium is een van de bekendste medicijnen voor de behandeling en het beheer van bipolaire stoornissen. Deze psychische aandoening tast de levenskwaliteit van patiënten die eraan lijden op schadelijke wijze aan.
Bipolaire stoornis: typen, symptomen en oorzaken
Paula Villasante

Geschreven en geverifieerd door la psicóloga Paula Villasante.

Laatste update: 23 maart, 2023

Bipolaire stoornis is een chronische recidiverende stoornis die wordt gekenmerkt door stemmingswisselingen. Het treft meer dan 1% van de wereldbevolking, ongeacht hun nationaliteit, etnische afkomst of sociaaleconomische status.

Bipolaire stoornis is een van de belangrijkste oorzaken van invaliditeit (Spaanse link) bij jongeren, wat leidt tot cognitieve en functionele achteruitgang. Daarnaast brengt het ook een toename van de sterfte in deze vitale periode met zich mee, met name door zelfdoding.

Meestal komt het voor met andere geassocieerde psychiatrische en medische aandoeningen. De diagnose is moeilijk in de klinische praktijk omdat het begint met een depressieve episode die erg lijkt op een unipolaire depressie. Bovendien zijn er momenteel geen geldige biomarkers.

Daarom is de rol van klinische evaluatie zo fundamenteel. Detectie van hypomane perioden en longitudinale beoordeling zijn cruciaal bij het onderscheiden van een bipolaire stoornis van andere aandoeningen. Kennis van farmacologische en psychologische strategieën is uiterst belangrijk.

Wat is een bipolaire stoornis?

Bipolaire stoornis, voorheen bekend als manisch-depressieve stoornis of manische depressie, is een ziekte die chronisch of episodisch kan zijn (met onregelmatige tussenpozen). Het kan stemmingswisselingen veroorzaken, van ongebruikelijk tot extreem.

Soorten bipolaire stoornis

Er zijn drie soorten bipolaire stoornissen, die allemaal gepaard gaan met merkbare veranderingen in activiteitsniveau, energie en stemming. Ze kunnen variëren van actiever en optimistischer of euforisch gedrag tot diepe depressie, hopeloosheid en verdriet.

Als er in een jaar vier of meer episodes van manie of depressie optreden, wordt dit rapid cycling genoemd. Wat betreft de soorten in het bijzonder, er zijn er drie (Spaanse link).

Vrouw met een bipolaire stoornis.
Bipolariteit schommelt tussen manische fasen en depressieve fasen.

Bipolaire stoornis type 1

Dit type wordt gedefinieerd door manische episodes die minstens zeven dagen duren of, als de manische symptomen zo ernstig zijn dat medische hulp nodig is.

Afzonderlijke depressieve episodes treden meestal op, die meestal twee weken duren. Er kunnen ook episoden zijn van stemmingswisselingen met gemengde kenmerken, dat wil zeggen met tegelijkertijd manische en depressieve symptomen.

Bipolaire stoornis type 2

Deze stoornis wordt gekenmerkt door een patroon van hypomane en depressieve episodes, maar deze zijn niet extreem zoals bij een type 1 stoornis.

Cyclothyme stoornis

Bij een cyclothyme stoornis treden depressieve en hypomane symptomen op die aanhouden, maar ze zijn niet intens of uitgebreid genoeg om als zodanig als depressieve of hypomane episodes te worden aangemerkt. Doorgaans duren de symptomen ten minste twee jaar bij volwassenen en één jaar bij kinderen en adolescenten.

Symptomen van een bipolaire stoornis

De symptomen van een bipolaire stoornis kunnen variëren. Concreet verschillen ze afhankelijk van het feit of het depressieve episodes, manische episodes of gemengde episodes zijn.

Tijdens episodes duren de symptomen het grootste deel van de dag en elke dag. Hoe dan ook, de intensiteit van de signalen hangt af van elke persoon in het bijzonder. Sommige kunnen milder zijn dan andere.

Depressieve episodes

Tijdens depressieve episodes kunnen de symptomen zijn dat je je meestal hopeloos, verdrietig of prikkelbaar voelt. Er is ook sprake van traagheid of rusteloosheid. Je hebt moeite met inslapen of je slaapt te veel.

Er is moeite met concentreren en dingen onthouden, gebrek aan energie, verlies van interesse (Spaanse link) in dagelijkse activiteiten en gevoelens van schuld en wanhoop. Ze gaan soms gepaard met wanen, hallucinaties en gestoorde of onlogische gedachten. Er is een neiging om pessimistisch over alles te zijn, aan zichzelf te twijfelen.

Andere symptomen zijn als volgt:

  • Langzaam praten: het gevoel hebben dat er niets te zeggen is of dingen vergeten.
  • Gebrek aan eetlust.
  • Zelfmoordgedachten.

Manische episodes

Tijdens manische episodes is de patiënt erg optimistisch, praat snel en voelt zich vol energie, erg blij en euforisch. Patiënten zijn snel afgeleid en hebben het gevoel dat ze vol nieuwe ideeën en belangrijke plannen zitten. Ze voelen zich opgeschrikt of nerveus, sneller dan gewoonlijk.

Het kan ook gepaard gaan met wanen, hallucinaties en gestoorde of onlogische gedachten. Er is een gebrek aan eetlust of verlangen om te veel te eten. Sommigen omschrijven het als een vlucht van ideeën (Engelse link), aangezien gedachten erg snel gaan.

Ze kunnen beslissingen nemen of dingen zeggen die ongepast zijn en die anderen als schadelijk of riskant beschouwen, ze hebben een overmatige trek in eten, drinken, seks en andere plezierige activiteiten. Familie en vrienden kunnen deze symptomen opmerken en veranderingen in stemming en activiteitenniveau opmerken die ander gedrag vertonen dan normaal.

Oorzaken van een bipolaire stoornis

De exacte oorzaken van een bipolaire stoornis zijn onbekend. Deskundigen zijn van mening dat er een aantal factoren zijn die samenwerken om ervoor te zorgen dat een persoon het ontwikkelt.

Chemische onbalans in de hersenen

Bipolaire stoornis wordt verondersteld het resultaat te zijn van chemische onevenwichtigheden in de hersenen. De neurotransmitters die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van de hersenfuncties zijn noradrenaline, dopamine en serotonine.

Er zijn aanwijzingen (Spaanse link) dat als er een onbalans is in de niveaus van een of meer neurotransmitters, sommige symptomen van een bipolaire stoornis kunnen ontstaan. Manische episodes treden bijvoorbeeld op wanneer de noradrenalinespiegels te hoog zijn en depressieve episodes zijn het gevolg van lage norepinefrine spiegels.

Genetica

Er wordt ook aangenomen dat bipolaire stoornis gerelateerd is aan genetica, aangezien er erfelijke (Spaanse link) indicaties lijken te zijn. Familieleden van iemand met de aandoening hebben een groter risico om het zelf ook te ontwikkelen. Er is echter geen specifiek gen dat verantwoordelijk is voor een bipolaire stoornis.

Triggers

Een stressvolle omstandigheid of situatie kan vaak de symptomen van een bipolaire stoornis veroorzaken. Enkele voorbeelden van stressvolle triggers zijn:

  • Verbreken van een fysiek, seksueel of emotioneel gewelddadige relatie.
  • Overlijden van een naast familielid of dierbare.

Dergelijke levensveranderende gebeurtenissen veroorzaken op elk moment episoden van depressie. Bovendien kan een bipolaire stoornis ook worden veroorzaakt door slaapstoornissen en problemen in het dagelijks leven, zoals die met betrekking tot werk, geld en interpersoonlijke relaties.

Bipolair persoonsgezicht.
De symptomen van bipolariteit zijn gevarieerd en veranderen of de periode depressief of manisch is.

Diagnose

Om deze aandoening te diagnosticeren, kunnen tests worden uitgevoerd om andere pathologieën uit te sluiten en deze te combineren met een psychiatrische evaluatie. Het is erg belangrijk dat er geen vertragingen optreden bij de detectie, aangezien de vertraging de aanpak bemoeilijkt en dagelijkse gevolgen heeft voor de patiënt.

Het is niet ongebruikelijk dat een bipolaire stoornis symptomen heeft die overeenkomen met andere psychische aandoeningen, zoals unipolaire depressie of schizofrenie. Vaak maken deze associaties de diagnose moeilijk.

Veel mensen kunnen naast een bipolaire stoornis aan andere aandoeningen lijden. Denk bijvoorbeeld aan:

  • Angst.
  • Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit.
  • Drugs- of alcoholmisbruik. (Spaanse link)
  • Boulimia.
  • Anorexia.
  • Psychose.

Psychotische symptomen vallen meestal samen met de extreme stemming van de persoon. Tijdens een depressieve episode kun je denken dat je blut en berooid bent of een misdaad hebt begaan, terwijl je tijdens een manische episode misschien denkt dat je beroemd bent of speciale krachten hebt.

Behandeling voor een bipolaire stoornis

Als iemand met een bipolaire stoornis geen behandeling krijgt, kunnen manische episodes 3 tot 6 maanden duren. Aan de andere kant duren de stadia van depressie meestal langer, vaak van 6 tot 12 maanden.

De meeste mensen met een bipolaire stoornis kunnen worden behandeld met een combinatie van verschillende benaderingen. Deze kunnen een of meer van de volgende omvatten:

  • Medicijnen om episoden van manie en depressie te voorkomen. Deze staan bekend als stemmingsstabilisatoren en worden elke dag gedurende een lange periode ingenomen. De meest gebruikte is lithium (Spaanse link).
  • Geneesmiddelen om de belangrijkste symptomen te behandelen, van depressie en manie.
  • Psychologische behandeling. Zoals gesprekstherapie, die kan helpen bij het beheersen van depressie en advies kan geven over hoe u zich in elke fase moet gedragen.
  • Veranderingen in levensstijl. Regelmatig sporten, leuke activiteiten plannen en het verbeteren van het dieet.

De moeilijkheden van een bipolaire stoornis

Bipolaire stoornis is een klinisch beeld van de geestelijke gezondheid dat moeilijk is voor de patiënt, voor de naasten en voor de behandelaars. Episodes van manie en depressie veranderen de kwaliteit van leven en kunnen een persoon in economische, professionele en sociale ondergang brengen.

Er zijn verschillende benaderingen, maar ze hebben allemaal hun beperkingen. Alleen een combinatie van meerdere zal de persoon in kwestie kunnen ondersteunen om dagelijks te proberen zo dicht mogelijk bij het normale te komen.



  • Bipolar disorder – Treatment. (2019). Retrieved 19 October 2020, from https://www.nhs.uk/conditions/bipolar-disorder/treatment/
  • Muñoz Larreta, Helena, and Cecilia Nilde Venturino. Factores genéticos y ambientales en el trastorno bipolar. Diss. 2018.
  • Freidin, Esteban, Gerardo Fernández, and Daniel Pitón. “Psicopatología y cerebro: desde los demonios a los neurotransmisores.” (2004).
  • Figueroa, A., L. Baras, and C. Soutullo. “Trastornos del humor: trastorno depresivo y trastorno bipolar.” Lecciones de psiquiatría (2010): 121-124.
  • de Dios, Consuelo, et al. “Los trastornos bipolares en las nuevas clasificaciones: DSM-5 y CIE-11.” Revista de Psiquiatría y Salud Mental 7.4 (2014): 179-185.
  • Trastorno bipolar: MedlinePlus en español. (2020). Retrieved 19 October 2020, from https://medlineplus.gov/spanish/bipolardisorder.html
  • Arias, Francisco, et al. “Trastorno bipolar y trastorno por uso de sustancias. Estudio Madrid sobre prevalencia de patología dual.” Adicciones 29.3 (2017): 186-194.
  • NIMH » Trastorno bipolar. (2019). Retrieved 19 October 2020, from https://www.nimh.nih.gov/health/publications/espanol/trastorno-bipolar/index.shtml
  • Vieta, E., Berk, M., Birmaher, B., & Grande, I. (2016). Bipolar disorder: defining symptoms and comorbidities–Authors’ reply. The Lancet, 388(10047), 869-870.
  • García-Blanco, Ana C., Pilar Sierra, and Lorenzo Livianos. “Nosología, epidemiología y etiopatogenia del trastorno bipolar: Últimas aproximaciones.” Psiquiatría biológica 21.3 (2014): 89-94.
  • Goikolea, Jose Manuel, and Marc Valentí. “Actualización del tratamiento del trastorno bipolar.” Revista Jano 1.714 (2008): 31-34.

Este texto se ofrece únicamente con propósitos informativos y no reemplaza la consulta con un profesional. Ante dudas, consulta a tu especialista.