7 psychologische eigenschappen van onderdanige mensen
Heb je je ooit wel eens afgevraagd hoe onderdanige mensen zijn? Beschouw je jezelf als een van hen? Ken je iemand die onderdanig is? Hier brengen we je 7 psychologische eigenschappen en houdingen die hen kenmerken, zodat je je in dit concept kunt verdiepen en het beter kunt begrijpen.
Uiteraard kunnen we nooit generaliseren, aangezien elke persoon anders is. We kunnen echter praten over bepaalde gemeenschappelijke en algemene kenmerken bij mensen met zo’n uitgesproken eigenschap als onderdanigheid. Ze komen niet altijd voor, maar heel vaak wel.
Onderdanige mensen: kenmerken
De Royal Spanish Academy of Language (RAE – Spaanse link) kent onder de betekenissen van onderwerping de volgende: de “onderwerping van iemand aan een ander of andere dingen”; de “onderwerping van iemands oordeel aan dat van een ander” en “ondergeschiktheid gemanifesteerd door woorden of daden“. Onderdanige mensen hebben dus de neiging zich te onderwerpen aan anderen, dat wil zeggen, aan hun autoriteit of wil.
Om deze reden vertonen ze gedragingen die in strijd kunnen zijn met hun waarden of principes, alleen maar uit angst om een conflict aan te gaan of kritiek te krijgen. Een ander kenmerk is de afhankelijkheid en de voorkeur van de belangen van anderen boven die van henzelf.
Op deze manier hebben ze de neiging om niet te laten zien wat ze voelen of denken, juist vanwege dat verlangen om te behagen of de angst om dat niet te doen. Onderdanig zijn kan iemands gevoel van eigenwaarde negatief beïnvloeden, omdat de persoon door de constante zoektocht naar goedkeuring van anderen uiteindelijk zichzelf opheft. Ze luisteren niet naar wat ze voelen of willen.
We hebben enkele kenmerken van dit soort mensen genoemd. Er volgen er echter nog meer! Mis het niet!
Psychologische eigenschappen en houdingen van onderdanige mensen
Wat kenmerkt onderdanige mensen? Hoe gedragen ze zich, hoe denken ze of wat is hun houding? Laten we eens kijken naar 7 van deze eigenschappen.
1. Discretie
Een van de meest opmerkelijke psychologische eigenschappen van onderdanige mensen is hun discretie. Dit vertaalt zich in een manier van zijn waardoor ze niet te veel aandacht willen trekken.
Daarom blijven ze vaak onopgemerkt. De motieven? Van het willen vermijden van conflicten tot het vermijden van vernederende of ongemakkelijke momenten. In die zin hebben onderdanige mensen de neiging om conflicten te vermijden uit angst de situatie niet aan te kunnen.
Onderdanige mensen willen niet gezien worden omdat ze bang zijn gestoord te worden. Als gevolg hiervan proberen ze altijd achter iemand te staan, aangezien meningen hen ook beïnvloeden. Om deze reden proberen ze, zoals we al zeiden, onopgemerkt te blijven om zichzelf te beschermen en als verdedigingsmechanisme.
2. Gebrek aan assertiviteit
Met betrekking tot laatstgenoemde eigenschap is het gebrek aan assertiviteit een andere eigenschap van onderdanige mensen. Al in 1940 definieerde Andrew Salter assertiviteit als een persoonlijkheidskenmerk, denkend dat er mensen waren die het hadden en anderen die dat niet hadden.
Later ontstonden er andere definities (Engelse link) voor dit concept, verwijzend naar het vermogen om je rechten en je gevoelens respectvol en oprecht jegens anderen uit te drukken. Assertiviteit omvat ook het vermogen om nee te zeggen en grenzen te stellen. In die zin hebben onderdanige mensen moeite om het te tonen.
3. Anderen tevreden willen stellen
Aan de andere kant proberen onderdanige mensen anderen tevreden te stellen, zelfs als dit ongemak voor zichzelf met zich meebrengt. Dat wil zeggen, ze hebben de neiging om de behoeften of verlangens van anderen voor die van zichzelf te stellen. Bovendien vermijden ze ongehoorzaam te zijn aan bevelen om conflicten te vermijden, altijd op zoek naar het geluk of welzijn van anderen.
4. Conflictvermijding
Een ander kenmerk van dit type mensen is dat ze, vaak ten koste van alles, conflicten met anderen vermijden. Ze lijden zoveel tijdens deze episodes dat ze ze altijd proberen te vermijden. Vaak doen ze het omdat ze denken dat ze niet zullen weten hoe ze de situatie assertief moeten aanpakken of dat ze niet zullen kunnen zeggen wat ze denken. Daarom vermijden ze dit soort problemen.
“Telkens wanneer je met iemand in conflict bent, is er één factor die het verschil kan maken tussen het beschadigen van de relatie en het sterker maken ervan. Die factor is houding.”
-William James-
Kortom: dit type persoon heeft de neiging directe confrontaties met anderen actief uit de weg te gaan. Onderdanige mensen vertonen dus passief-agressief gedrag, met een mengeling van boze en gefrustreerde houdingen en acties in overeenstemming met wat de ander wil.
5. Duidelijke verlegenheid
Hoewel niet altijd, zijn onderdanige mensen vaak ook verlegen, niet introvert. Verlegenheid is een persoonlijkheidskenmerk dat in staat is om gedrag te veranderen en voorwaarden te scheppen voor een band met anderen.
Wanneer het overdreven lijkt of invaliderend is, kunnen we het classificeren als een chronische angst die wordt veroorzaakt door een gebrek aan vertrouwen in zichzelf. Het verhindert hen om op een normale manier met anderen om te gaan en vertraagt de sociale ontwikkeling.
Onderdanige mensen tonen deze overdaad aan verlegenheid waardoor ze nadenken en veel nadenken over het beeld dat ze projecteren: hoe ze eruit zien in het bijzijn van anderen. Dit wekt een zekere obsessie op om een positief beeld te willen geven aan anderen of, zo niet, een niet-negatief beeld. Met andere woorden, onderdanige mensen geven veel om wat anderen van hen denken.
6. Een gecompliceerd verleden en een laag zelfbeeld
We weten dat levenservaringen grotendeels bepalen wie we zijn en hoe we zijn, ook al definiëren ze ons nooit volledig. Zoals een oude uitdrukking luidt: “niet iedereen die naar mij kijkt kan mij zien, en evenmin weet iedereen die denkt mij te kennen wie ik ben “.
Het is echter waar dat onderdanige mensen vaak gecompliceerde en pijnlijke levensepisodes hebben meegemaakt, zoals pesten of andere situaties die gevoelens van onzekerheid en een laag zelfbeeld hebben veroorzaakt.
In die zin suggereert een studie (Spaanse link) onder leiding van Naranjo ML (2007), gepubliceerd in het tijdschrift ‘Education Research Updates’, dat eigenwaarde een sleutelfactor is in onze ontwikkeling. Om het te bevorderen, is het essentieel om van onszelf te houden en ons geliefd te voelen door anderen.
7. Afhankelijkheid
Emotionele afhankelijkheid is een ander kenmerk van onderdanige mensen, die relaties op basis van dit affectieve patroon bevordert. Men kan zelfs aannemen dat emotionele afhankelijkheid vergelijkbaar is met een verslaving aan een andere persoon, of het nu de partner is of niet.
De neiging lijkt te geloven dat de ander alles is en dat we zonder hem/haar niets worden. Zo manifesteren veel onderdanige mensen deze neiging of dit patroon in hun relaties.
“Heb lief als je er klaar voor bent, niet als je alleen bent.”
-Walter Riso-
Onderdanige mensen kunnen last hebben van depressies
We hebben enkele kenmerken van onderdanige mensen gezien, maar er kunnen er meer zijn. Ieder heeft zijn manier van zijn en dat hoeft niet goed of slecht te zijn. Wat negatief zou zijn, is dat juist deze manier van zijn het leven verstoort of depressieve symptomen, ongemak en stress veroorzaakt.
“Al onze ervaringen smelten samen in onze persoonlijkheid. Alles wat ons is overkomen is een ingrediënt.”
-Malcolm X-
Hoewel we nooit kunnen generaliseren, weten we uit de psychologie van persoonlijkheid en individuele verschillen dat er bepaalde soorten en patronen zijn. Binnen elke typologie vinden we eigenschappen die deze manieren van zijn definiëren. In het geval van onderdanigheid zouden we niet zozeer kunnen spreken van een persoonlijkheidstype, maar eerder van een manier van zijn of een overheersende eigenschap.
- González, José (1987). Psicología de la personalidad. Madrid: Biblioteca Nueva.
- Riso, W. (2015). El derecho a decir No. Cómo ganar autoestima sin perder asertividad. Editorial Planeta/Zenith.
- Romi, M.J. (2003). Cuando digo no, me siento culpable. Nuevas ediciones de bolsillo.
- Caballo, Vicente E. “Asertividad: definiciones y dimensiones.” Estudios de psicología 4.13 (1983): 51-62.