Bloedstolsels: vier waarschuwingssignalen
Bloedstolsels kunnen zeer schadelijk zijn als ze niet correct worden behandeld. Om deze reden is het erg belangrijk om te weten hoe je directe of indirecte tekenen van trombose kunt detecteren, die in de meeste gevallen gemakkelijk kunnen worden opgespoord.
We hebben het volgende artikel opgesteld zodat je vier basissignalen van elk geval van stollingsvorming kunt leren herkennen, waarbij we diepe veneuze trombose als representatief voorbeeld nemen. Lees verder om erachter te komen!
Waarom vormen zich bloedstolsels?
Bloed is in vloeibare toestand vanwege een delicaat evenwicht tussen twee verschillende systemen. Ten eerste degenen die stolling bevorderen (procoagulantia) en ten tweede degenen die het voorkomen (anticoagulantia).
Dit is belangrijk in veel situaties van het dagelijks leven, zoals vallen. Kun je je voorstellen dat je door een kleine klap op de knie ongecontroleerd gaat bloeden? Iets soortgelijks wordt geleden door patiënten met onbehandelde hemofilie, een bloedingsaandoening.
Bij mensen en zoogdieren in het algemeen worden bloedstolsels gemaakt van bloedplaatjes en fibrine. Dit laatste is een stof die wordt geproduceerd en opgehoopt dankzij de werking van eiwitten die stollingsfactoren (Engelse link) worden genoemd.
Waarom zijn ze zo gevaarlijk?
Het lichaam zit vol met bloedvaten die verantwoordelijk zijn voor het transporteren van zuurstofrijk bloed naar de weefsels en het verwijderen van afvalstoffen. Met uitzondering van enkele cellen gaat de bloedtoevoer overal naartoe. Als een flinke stolling vast komt te zitten in de buurt van een belangrijk orgaan, wordt de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen afgesneden.
Dit kan op de lange termijn leiden tot de dood en onomkeerbaar verlies van de cellen. Laten we het met een voorbeeld bekijken: als bloedstolsels zich in de middelste hersenslagader nestelen, zou het directe gevolg de ontwikkeling zijn van een cerebrovasculaire ziekte (Spaanse link), bekend als een cerebrovasculair accident of ACV, met ernstige gevolgen.
Welke ziekten kunnen bloedstolsels vormen?
Er zijn veel aandoeningen die dit soort problemen kunnen veroorzaken. Enkele voorbeelden zijn nefrotisch syndroom, systemische lupus erythematodes, atriumfibrilatie (Engelse link) en ziekten waarbij stollingsfactoren betrokken zijn.
Er is een pathologisch beeld dat bekend staat als diepe veneuze trombose (DVT – Spaanse link). Omdat het gemakkelijk te herkennen is en de aandacht trekt van elke patiënt, is het nuttig om het te gebruiken als een model van de tekenen die waarschuwen voor de aanwezigheid van bloedstolsels. Het treft veel ouderen en triggers zijn onder meer obesitas, ouderdom, lichamelijke handicaps en kanker.
Waarschuwingtekenen: wanneer je naar de dokter moet gaan om je te laten onderzoeken
Hieronder vind je een lijst met de belangrijkste elementen waarmee je rekening moet houden om de mogelijke aanwezigheid van bloedstolsels in je benen op te sporen:
- Lokale pijn.
- Volumetoename (zwelling).
- Verhoging van de temperatuur.
- Veranderingen in huidskleur.
Het is belangrijk op te merken dat de meeste van deze symptomen meestal samen voorkomen. Het vinden van slechts één isolaat kan een indicatie zijn dat het proces nog maar net is begonnen.
1. Lokale pijn
Zoals we al zeiden, vermindert het belemmeren van de bloedtoevoer naar een bepaald weefsel de hoeveelheid voedingsstoffen die het bereikt. Natuurlijk gaan zich afvalstoffen ophopen die in veel gevallen giftig zijn.
Omdat de vrije zenuwuiteinden die verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van pijn gevoelig zijn voor chemische verbindingen, veroorzaken deze stoffen dat ongemakkelijke gevoel op de plaatsen van ischemie (een term die verwijst naar het gebrek aan bloedstroom in een bepaald weefsel).
Een van de manoeuvres die artsen doen, is beoordelen of dorsiflexie van de voet kuitpijn veroorzaakt wanneer je op je rug ligt. Dit staat bekend als het Homans-teken (Spaanse link), hoewel de evaluatie ervan enigszins achterhaald is dankzij de ontwikkeling van echografie.
2. Volumetoename (zwelling)
Misschien wel het belangrijkste onderscheidende element om rekening mee te houden. Wanneer de trombose oppervlakkig is, kun je een zeer goed gedefinieerde, harde en koude massa vinden die overeenkomt met het stolsel. Maar als het diep is, is er een diffuse toename van het volume.
Bovendien oefenen bloedstolsels druk uit in het bloedvat, waardoor een obstructief proces ontstaat dat een goede circulatie verhindert. Dit leidt tot het verspreiden of lekken van vloeistof in het interstitium, de ruimte tussen cellen in verschillende weefsels en het lumen van bloedvaten.
3. Temperatuurstijging
Dit is een zeker teken dat er een ontstekingsverschijnsel plaatsvindt in het weefsel. Giftige stoffen die door de abrupte onderbreking van de bloedstroom in de organen vrijkomen, hebben ook ontstekingsbevorderende eigenschappen. Naast het veroorzaken van een onmiddellijk ernstig gevolg, kan het dienen als een waarschuwingsteken.
De gemakkelijkste manier om het te detecteren, is door het getroffen gebied met dezelfde hand aan te raken en het te vergelijken met het andere been. Het temperatuurverschil merk je direct.
4. Veranderingen in kleuring
Hetzelfde ontstekingsverschijnsel kan een verhoogde bloedstroom in aangrenzende bloedvaten veroorzaken. Dat is heel logisch: het is een manier voor het lichaam om de toevoer van voedingsstoffen te garanderen in geval van problemen.
Het zou de perfecte oplossing zijn, ware het niet dat deze bloedvaten het betrokken orgaan meestal niet rechtstreeks bereiken, vooral wanneer het erg groot is en het moeilijk is om zijn functies in korte tijd te vervangen. Meestal is de kleur die je zult vinden rood, wat compatibel is met alle zojuist genoemde veranderingen.
Naar welke dokter moet je gaan in geval van bloedstolsels?
Als je een van de bovengenoemde symptomen hebt, is er een grote verscheidenheid aan medische specialismen die je zorg kunnen bieden. De huisarts of spoedarts kan in principe gemakkelijk signaleren wat er aan de hand is en direct een behandeling instellen. Indien nodig word je voor verdere zorg doorverwezen naar een andere specialist.
De andere specialisten die een geval van DVT kunnen diagnosticeren en behandelen, zijn cardiologen, hematologen en cardiovasculaire chirurgen. Natuurlijk is het management binnen elk ziekenhuiscentrum zeer specifiek en kan het in de meeste gevallen interventies of multidisciplinaire benaderingen (Spaanse link) vereisen. Het belangrijkste is om nooit thuis te blijven!
Welke aanvullende onderzoeken kan de arts aanvragen?
De initiële klinische evaluatie kan worden aangevuld met beeldvormende en laboratoriumonderzoeken. Dit maakt het mogelijk om de diagnose te voltooien en te bepalen hoe ver de aandoening is. De resultaten sturen meestal de aanpak.
Het is gebruikelijk om een volledige bloedanalyse aan te vragen (die hematologie, lipidenprofiel en stollingsfactoren omvat) en ten minste één Doppler echografie om de positie, extensie en risico’s van het stolsel te identificeren.
Met welke maatregelen moet ik rekening houden als ik bloedstolsels vermoed?
Als je een episode van diepe veneuze trombose hebt, is het raadzaam om onmiddellijk een arts te raadplegen. Op dit moment wordt het bijbehorende gedrag geëvalueerd, inclusief een eventuele ziekenhuisopname en het toedienen van medicijnen, zoals enoxaparine.
Het is zeer waarschijnlijk dat je compressiekousen nodig zult hebben die de veneuze circulatie bevorderen, naast het bijdragen aan het verminderen van ontstekingen, lokaal oedeem en pijn. Natuurlijk kan, afhankelijk van elk geval, een orale antistollingsbehandeling worden voorgeschreven. Dit wordt gedaan met als doel nieuwe episoden in de toekomst te voorkomen.
- Flores-Rivera, Ramírez-Morales, Meza-Márquez, Nava-López. Fisiología de la coagulación. Revista Mexicana de Anestesiología 2014;(37)2:S382-S386.
- Santos, AJ Trujillo. “Tratamiento de la trombosis venosa profunda de extremidades inferiores.” Revista Clínica Española (2020).
- Botella G, Gómez L. Nuevos criterios para el diagnóstico y tratamiento de la trombosis venosa profunda de los miembros inferiores. Anales de Medicina Interna 2004;(21)8:400-407
- Rosas J, Ríos M. Evolución ecográfica de la trombosis venosa profunda en pacientes con trombólisis farmacológica. Anales de Radiología México 2010;(2):76-79.
- Murillo, Carlos Martínez. “Mecanismos de activación de la coagulación.” Revista Médica del Instituto Mexicano del Seguro Social 44.S2 (2006): 51-58.
- Enríquez-Vega, Elizabeth, José Halabe-Cherem, and Janet Tanus-Hajjc. “Diagnóstico de la trombosis venosa profunda.” Gaceta Médica de México 143.S1 (2007): 15-17.
- Camm, A. John, et al. “Guías de práctica clínica para el manejo de la fibrilación auricular.” Revista española de Cardiología 63.12 (2010): 1483.