Gebrek aan concentratie door angst: wat je moet weten

Heb je last van een verminderd concentratievermogen door angst? Wij laten je zien waarom het gebeurt en wat je eraan kunt doen.

Beoordeeld en goedgekeurd door la psicóloga Laura Ruiz Mitjana.

Geschreven door Josberth Johan Benitez Colmenares

Laatste update: 11 februari, 2023

Angst is een zeer complexe aandoening. Een aandoening die niet beperkt is tot alleen angst of vrees voor iets. De klinische manifestatie ervan is veel breder en kan patiënten beïnvloeden op manieren die zij zich misschien niet realiseren. Dat is het geval met het gebrek aan concentratie als gevolg van angst, een symptoom dat is opgenomen in de DSM-V en dat wordt gedeeld door vele spectrums van de stoornis.

Men mag niet vergeten dat angst niet verwijst naar één enkele manifestatie, maar naar vele. Gegeneraliseerde angststoornis, sociale angststoornis, specifieke fobieën en paniekstoornis zijn er maar een paar. In de volgende paragrafen analyseren we het gebrek aan concentratie als gevolg van angst en hoe dit patiënten kan beïnvloeden.

Oorzaken van gebrek aan concentratie door angst

Zoals de experts (Engelse link) aangeven, is een gebrek aan concentratie als gevolg van angst een belangrijk kenmerk van de stoornis, zelfs in de context van een gebrek aan diagnostische specificiteit. Het is nog niet bekend hoe de stoornis het concentratievermogen beïnvloedt, al wordt aangenomen dat het een hoofdrol speelt bij piekeren.

Kortom, een van de kenmerken van angststoornissen is overmatig piekeren. Zoals het bewijs (Engelse link) aangeeft, bepaalt angst de efficiënte werking van het aandachtssysteem. Uiteindelijk vermindert dat het aandachtsvermogen van de patiënt, waardoor de aandacht voor de prikkels die verband houden met de bedreigingen toeneemt. Dat wil zeggen, het gebrek aan concentratie heeft geen invloed op alle aspecten; maar dat het wordt gehandhaafd ondanks bepaalde prikkels.

Overmatig piekeren

Het probleem is dat het concentratievermogen uitsluitend is afgeleid van situaties die als bedreigingen worden verwerkt, en recent is wanneer het in andere contexten wordt toegepast. Sommige auteurs stellen (Engelse link) dat pathologische zorgen nauw verband houden met aandachtsbias. Dat wil zeggen, fouten in aandachtsverwerking resulteren erin dat bepaalde acties als bedreigingen worden gezien en negatief worden geassimileerd.

Sommige onderzoeken geven aan (Engelse link) dat overmatig piekeren het werkgeheugen kan aantasten, en daarmee het concentratievermogen. Zo wordt een lus gegenereerd die zichzelf voedt en wordt bepaald door de ernst van de symptomen. De patiënt die meer acute angstsymptomen heeft ontwikkeld, zal inderdaad een lager concentratievermogen vertonen.

Het gebrek aan concentratie is niet exclusief voor angst, aangezien het zich ook kan uiten in andere aandoeningen zoals depressie. Kortom, dit probleem houdt verband met overmatig piekeren. En het gaat niet helemaal weg. Wat er gebeurt, is dat het wordt afgeleid van deze zorgen en voorkomt dat het wordt gebruikt voor andere aspecten van het dagelijks leven.

Hoe een gebrek aan concentratie als gevolg van angst te voorkomen

Nu je de relatie tussen gebrek aan concentratie en angst kent, ben je klaar om een aantal methoden te leren om dit tegen te gaan. De beste manier om te voorkomen dat de concentratie wordt afgeleid naar zorgen alleen, is de angst zelf aan te pakken. Als je de periodes van angst onder controle hebt, kan je concentratie worden verdeeld over andere contexten. Hier zijn enkele ideeën.

1. Start een trainingsroutine

Er zijn aanwijzingen (Engelse link) dat lichaamsbeweging effectief is bij het tegengaan van angstaanvallen. Het wordt beschouwd als een conservatieve behandeling van de aandoening, waarvan de voordelen verband houden met frequentie en intensiteit. Hoe groter de hoeveelheid lichaamsbeweging die je tijdens de week doet, hoe groter de resultaten zullen zijn voor je psychisch welzijn.

Het is niet nodig dat je high-impact sport beoefent of tien uur per week besteedt aan trainen. Als referentie kunt je de aanwijzingen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO – Engelse link) volgen, dat wil zeggen, minimaal 150 minuten intensieve training of 300 minuten matige training. Begin met een routine die is afgestemd op je fysieke conditie en pas deze aan op basis van je voortgang.

2. Oefen ontspanningstechnieken

Ontspanningstechnieken omvatten yoga en meditatie. Elk van deze praktijken heeft een directe invloed op je vermogen om je concentratie te concentreren, maar het belangrijkste is dat ze je helpen je angst te beheersen. Probeer verschillende ontspanningstechnieken en sluit sommige niet uit, zoals muziektherapie, danstherapie en andere soortgelijke.

3. Maak contact met een steungroep

Veel mensen die last hebben van angst denken dat ze de strijd alleen aangaan. Familie en vrienden zijn een geweldig bastion om ermee om te gaan, net als steungroepen. Of dit nu face-to-face of virtueel is, delen met mensen die dezelfde symptomen ervaren, is welkom bij het overwinnen van deze episodes. Verken verschillende groepen voordat je degene vindt waarbij je je het prettigst voelt.

4. Zoek professionele hulp

Als aanvulling op het bovenstaande kun je professionele hulp zoeken. Psychologische therapie wordt beschouwd als een van de sterkste alternatieven om angst te behandelen, een therapie die gericht is op milde en matige gevallen (en niet alleen de meest ernstige). Als het veranderen van bovenstaande gewoonten je concentratievermogen niet verbetert, overweeg dan om een psychiater te raadplegen.

Het verminderen van consumptie van alcohol, cafeïne en energiedrankjes, het bijhouden van gedachten, het methodisch organiseren van huiswerk en het onderscheiden van triggers van symptomen maken ook deel uit van conservatieve behandeling. Deskundigen bevelen (Engelse linkI medicamenteuze behandeling alleen aan voor de meest ernstige episodes, of in ieder geval wanneer eerdere veranderingen niet hebben gewerkt.

Als je je angst onder controle houdt, zal je concentratievermogen verbeteren. Houd er rekening mee dat angst vaak niet helemaal verdwijnt, dus langdurige implementatie van de aanbevelingen is voor veel patiënten een noodzaak. Psychologische therapie is ook een prioriteit, dus draai het niet de rug toe als je gebrek aan concentratie je verhindert dagelijkse taken uit te voeren.