Angstige gehechtheid: hoe het de volwassenheid beïnvloedt

Angstige gehechtheid wordt gekenmerkt door interpersoonlijke ervaringen die gepaard gaan met leed en angst. Laten we eens kijken naar de kenmerken ervan en hoe het het volwassen leven beïnvloedt.
Angstige gehechtheid: hoe het de volwassenheid beïnvloedt
Laura Ruiz Mitjana

Beoordeeld en goedgekeurd door la psicóloga Laura Ruiz Mitjana.

Laatste update: 31 januari, 2023

De angstige hechtingsstijl of angstige gehechtheid is een van de vier belangrijkste soorten hechting die zich tijdens de kindertijd ontwikkelt. Het manifesteert zich als gevolg van een inconsistente relatie met de ouders of met de verzorger tijdens de kritieke fase van de vroege kinderjaren. Het heeft meerdere implicaties in het volwassen leven, in principe in de nauwste interpersoonlijke relaties (zoals de relatie met een partner).

Over het algemeen kunnen hechtingsstijlen worden ingedeeld in twee aspecten: veilig en onveilig. Angstige gehechtheid is een vorm van onveilige gehechtheid, die deel uitmaakt van wat bekend staat als de hechtingstheorie. Samenvattend postuleert het dat emotionele en sociale dynamieken worden gekenmerkt door hechtingservaringen tijdens de kindertijd.

Kenmerken van angstige gehechtheid

Angstige gehechtheid, ook bekend als ambivalente gehechtheid of angstig-gepreoccupeerde gehechtheid, wordt gekenmerkt door ervaringen van angst, onrust, rusteloosheid en onzekerheid met betrekking tot de band van een kind met zijn of haar ouder of verzorger. Het ontstaat tijdens de kinderjaren, in principe gedurende een periode van 6 maanden tot 3 jaar.

Baby’s die een ambivalent gehechtheidstype ontwikkelen, hebben moeite de verzorger als veilige basis te gebruiken. Dit is een pijler waarop ze kunnen vertrouwen, waarop ze kunnen leunen en waarop ze zich kunnen richten bij het verkennen van nieuwe omgevingen.

Een opvallend kenmerk van deze hechtingsstijl is dat baby’s na scheiding contact zoeken met ouders of verzorgers, hoewel ze zich daar later tegen verzetten. We benadrukken andere kenmerken:

  • Huilen dat niet gemakkelijk te troosten is.
  • Terugtrekking of afwijzing bij interactie met vreemden.
  • Neiging om het ontdekken van of genieten van nieuwe ervaringen te vermijden.
  • Angst en onrust wanneer de ouder of verzorger niet aanwezig is.
  • Problemen bij het beheersen van negatieve emoties.
  • Moeite met het vertrouwen van anderen.
  • Laag zelfbeeld.

Al deze eigenschappen manifesteren zich geleidelijk, en ze doen dit als reactie op de band die is ontstaan tussen de ouders of hun verzorger. Ze blijven niet alleen bestaan tijdens de kindertijd, maar strekken zich uit gedurende de adolescentie en volwassenheid. De ervaringen die zich in deze stadia voordoen, kunnen helpen de gehechtheid te verstevigen.

Oorzaken van angstige gehechtheid

De verschillen tussen verlegenheid en selectief mutisme zijn enorm.
De verschillende soorten gehechtheid verschijnen als gevolg van de relatie tussen ouders en kinderen, naast de invloed van de omgeving.

Net als bij andere vormen van onveilige (vermijdende en ongeorganiseerde) gehechtheid, is angstige gehechtheid het resultaat van een inconsistente relatie of band met de ouder of verzorger.

Wanneer de baby angst of gevaar ervaart, zoekt hij onmiddellijk de nabijheid van de ouder of verzorger op voor veiligheid en comfort. Het is een natuurlijke eigenschap, die wordt gevormd door hun reactie.

Als de reactie op de sensatie van angst of gevaar positief is, ontstaat namelijk een veilige gehechtheidsstijl.. Dat wil zeggen, naarmate dit soort ervaringen zich opstapelen, consolideert de kleine het vertrouwen, de steun, de veiligheid en het comfort dat hij heeft tegenover zijn naaste intieme kring (ouders of verzorgers) in het licht van een situatie die hem angst bezorgt.

De gehechtheidstheorie veronderstelt dat de accumulatie van deze reactie-responsinteracties, evenals andere ervaringen met de verzorger, het kind informatie verschaft die hij gebruikt om zijn verwachtingen van anderen en zijn begrip van hoe interpersoonlijke relaties werken te ordenen. Wanneer de reactie-responsinteractie inconsistent is en ook gepaard gaat met een gebrek aan affect, kan de angstige hechtingsstijl ontstaan.

Daarom zijn het de ervaringen in de relatie met ouders of verzorgers tijdens de vroege kinderjaren (tussen 6 maanden en 3 jaar oud) die tot dit type gehechtheid leiden. Het is erg belangrijk om het idee van inconsistentie te begrijpen.

test

Daarin ligt de sleutel tot deze hechtingsstijl, aangezien het als gevolg van deze inconsistentie is dat de baby niet kan voorspellen wat voor soort reactie er zal zijn bij een bepaalde reactie. Laten we enkele voorbeelden bekijken:

  • Ouders die liefdevol en zorgzaam zijn in bepaalde contexten, maar afstandelijk en koud in andere.
  • Gevarieerde reactietijd bij het reageren op huilen (sommige ouders doen het om te voorkomen dat ze hun kinderen ‘verwennen’).
  • Neiging om op bepaalde momenten bepaalde emoties of gedragingen te onderschrijven, maar op andere momenten te beschuldigen en te onderdrukken.

Dit zijn slechts drie voorbeelden van hoe ambivalentie of inconsistentie in een ouder-kindrelatie kan leiden tot angstige gehechtheid. Bijgevolg classificeren de kleintjes de link met hun naaste intieme kring als onbetrouwbaar.

Zo ontstaan gevoelens van angst, onrust, bezorgdheid, rusteloosheid en andere die voortduren in allerlei interpersoonlijke relaties die sindsdien zijn ontstaan.

Gevolgen van angstige gehechtheid op volwassen leeftijd

Nu we de kenmerken en oorzaken van de angstige hechtingsstijl hebben blootgelegd, is het tijd om de gevolgen ervan tijdens de volwassenheid te herzien. Zoals al duidelijk is gemaakt, treden de gevolgen van gehechtheidstypen op in interpersoonlijke relaties.

Deze zijn intenser naarmate de band hechter is, zodat relaties het meest worden beïnvloed. Toch hebben we andere contexten samengesteld waarin deze hechtingsstijl op volwassen leeftijd wordt gevoeld.

Disfunctionele attitudes en een laag zelfbeeld

Een studie (Engelse link) gepubliceerd in het Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology in 2009 ontdekte dat de angstige hechtingsstijl zich vertaalt in disfunctionele attitudes en een laag zelfbeeld tijdens de adolescentie en volwassenheid.

Deze zijn op hun beurt een risicofactor voor het ontstaan van angststoornissen en depressieve stoornissen. Degenen die dit type gehechtheid hebben ontwikkeld, hebben meer kans om affectieve stoornissen te vertonen.

Jaloezie, psychische mishandeling en fysieke mishandeling in de relatie

Een studie (Engelse link) gepubliceerd in Partner Abuse in 2017 suggereerde dat gehechtheidsangst de associatie tussen vertrouwen en jaloezie matigt. Op deze manier ervaren mensen met deze hechtingsstijl hogere niveaus van cognitieve en gedragsmatige jaloezie jegens hun partners. In deze contexten kunnen houdingen van psychologische mishandeling en fysieke mishandeling voorkomen.

Overmatig zoeken naar veiligheid

Angstige gehechtheid bij volwassenen
De gevolgen van elke vorm van gehechtheid strekken zich vaak uit tot in de volwassenheid.

Angstige gehechtheid staat ook bekend (Engelse link) als een voorspeller van overmatig zoeken naar veiligheid in een relatie. Zeer angstige mensen raken overdreven betrokken bij hun relaties, allemaal met als doel emotioneel dichter bij hun partners te komen om zich veiliger te voelen.

Dit vertaalt zich in overweldigende of verstikkende ervaringen voor de andere persoon, omdat ze voortdurend hun genegenheid en waardering moeten bevestigen.

Neiging tot materialistische uiting van genegenheid

Er is gesuggereerd (Engelse link) dat mensen met dit soort gehechtheid de band die ze met andere mensen hebben, proberen te bevestigen door middel van materiële uitingen van liefde en genegenheid. Dit is, met geschenken, cadeaus en andere dingen.

Dit zijn een bevestiging van de woorden en daden die zijn gedaan om de beleden genegenheid en liefde te valideren. Bij gebrek aan fysieke validatie hebben woorden en daden niet dezelfde waarde.

Nadelen om sociaal gedrag te vertonen

Een artikel (Engelse link) gepubliceerd in PLoS One in 2018 suggereerde dat een angstige hechtingsstijl een voorspeller is van de manifestatie van tekenen van een sociale fobie. Daarom kan sommige sociale gedragingen, zoals spreken in het openbaar, omgaan met vreemden, nieuwe mensen ontmoeten en omgaan met een groep van verschillende onderwerpen, ingewikkeld zijn.

Angstige gehechtheid heeft meerdere implicaties in het dagelijks leven van een volwassen persoon. Wanneer de eigenschappen de ontwikkeling met vrienden, partner en familie verhinderen; en het emotionele welzijn van de persoon beïnvloedt, kan worden overwogen om het vanuit psychologische therapie te benaderen. Deze kan helpen alle eigenschappen tegen te gaan.



  • Lee A, Hankin BL. Insecure attachment, dysfunctional attitudes, and low self-esteem predicting prospective symptoms of depression and anxiety during adolescence. J Clin Child Adolesc Psychol. 2009 Mar;38(2):219-31.
  • Norris, J. I., Lambert, N. M., DeWall, C. N., & Fincham, F. D. Can’t buy me love?: Anxious attachment and materialistic values. Personality and Individual Differences. 2012; 53(5): 666-669.
  • Read DL, Clark GI, Rock AJ, Coventry WL. Adult attachment and social anxiety: The mediating role of emotion regulation strategies. PLoS One. 2018 Dec 28;13(12):e0207514.
  • Rodriguez LM, DiBello AM, Øverup CS, Neighbors C. The Price of Distrust: Trust, Anxious Attachment, Jealousy, and Partner Abuse. Partner Abuse. 2015 Jul;6(3):298-319.
  • Shaver PR, Schachner DA, Mikulincer M. Attachment style, excessive reassurance seeking, relationship processes, and depression. Pers Soc Psychol Bull. 2005 Mar;31(3):343-59.

Este texto se ofrece únicamente con propósitos informativos y no reemplaza la consulta con un profesional. Ante dudas, consulta a tu especialista.