Coeliakie: symptomen, oorzaken en behandeling
Coeliakie is een ziekte die het onvermogen veroorzaakt om gluten te consumeren vanwege de nadelige effecten op darmniveau die het eiwit bij deze patiënten genereert. Het bepaalt in hoge mate de levensstijl van degenen die er last van hebben.
In de meeste gevallen wordt het lijden aan coeliakie echter niet als gevaarlijk voor de gezondheid beschouwd. Het is alleen nodig om bepaalde voorzorgsmaatregelen te nemen om te voorkomen dat je het eiwit binnenkrijgt, wat het risico op het ontwikkelen van complexe darmproblemen zou kunnen vergroten.
Oorzaken van coeliakie
Deze pathologie wordt veroorzaakt door een stoornis op het niveau van het immuunsysteem die voortkomt uit een DNA-fout. Het komt niet gedurende het hele leven voor, maar verschijnt na de geboorte. Dit blijkt uit onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Autoimmunity Reviews (Engelse link).
Meestal is het een erfelijk probleem. Als de ouders de ziekte hebben, is het risico groter dat nakomelingen met de aandoening worden geboren.
Het is echter mogelijk dat, ondanks het bestaan van de pathologie, deze gedurende een groot deel van het leven van de patiënt in een latente toestand blijft en vanaf de adolescentie of volwassenheid symptomen begint te vertonen. Als echter het spijsverteringsslijmvlies van kinderen met coeliakie die geen symptomen hebben en die gluten consumeren wordt geanalyseerd, kunnen significante veranderingen worden waargenomen. Ook ter hoogte van het epitheel van de darm.
Wat deze ziekte veroorzaakt, is een ontstekingsreactie op darmniveau elke keer dat gluten in het lichaam wordt geïntroduceerd, volgens voedingsdeskundigen (Engelse link). Er moet rekening mee worden gehouden dat herhaalde consumptie van eiwitten bij patiënten met coeliakie het risico op chronische ontsteking van het spijsverteringskanaal verhoogt, wat de ontwikkeling van andere ziekten, zoals het prikkelbare darmsyndroom, bevordert.
Symptomen van coeliakie
De symptomen van coeliakie zijn heel duidelijk en worden meestal niet verward met enige andere pathologie. Deze omvatten een reeks manifestaties op gastro-intestinaal niveau, waaronder braken, diarree, gasvorming, een opgeblazen gevoel en buikpijn. Het is zelfs mogelijk dat er bloed in de ontlasting wordt gedetecteerd bij herhaalde glutenconsumptie of wanneer de gevoeligheid voor het eiwit erg hoog is.
Opgemerkt moet echter worden dat niet alle patiënten dezelfde mate van affectie hebben na inname van gluten. Sommigen ervaren gewoon ongemak, terwijl anderen een beeld ontwikkelen dat soms doet denken aan een voedselallergie. Het zal echter ook afhangen van de hoeveelheid eiwit die is geïntroduceerd.
Het is echter gebruikelijk dat de symptomen variëren gedurende het leven van een patiënt. In de kindertijd komen vertraagde groei, opgezette buik, leukopenie en diarree vaker voor. Op volwassen leeftijd kunnen echter ook hoofdpijn, hepatitis, bloedarmoede, dermatitis en zelfs depressie worden gedetecteerd.
Er moet rekening mee worden gehouden dat de pathologie zelf gepaard kan gaan met een verhoogd risico op het vertonen van voedingstekorten van een ander type. Er zijn bijvoorbeeld enkele onderzoeken (Engelse link) die hebben aangetoond dat coeliakie soms gepaard kan gaan met ijzermalabsorptie, wat uiteindelijk leidt tot een situatie van bloedarmoede.
Behandeling van coeliakie
Tegenwoordig wordt coeliakie beschouwd als een chronische pathologie. Er is geen definitieve oplossing of een op de markt gebracht medicijn dat erin slaagt het probleem efficiënt te verlichten.
Al het onderzoek (Engelse link) naar behandeling wijst op de noodzaak om gluten uit het dieet te verwijderen. Het is echter te hopen dat het met de vooruitgang in genetische manipulatie mogelijk zal zijn een techniek te ontwikkelen om het probleem om te keren. Er wordt veel hoop gevestigd op het CRISPR-systeem vanwege zijn vermogen om genetische informatie te wijzigen.
Opgemerkt dient te worden dat nog niet alle pathofysiologische mechanismen van de ziekte in hoge mate bekend zijn. Ook zijn er twijfels over de genen die het uiterlijk bepalen. Meer geavanceerde technologie en diepgaande kennis van het menselijk organisme zullen nodig zijn om vooruitgang te boeken.
In ieder geval zijn veel van de huidige voedingsbehandelingen gebaseerd op het vermijden van de introductie van gluten in het spijsverteringskanaal en op het voldoen aan de voedingsbehoeften van het organisme. Er moet rekening mee worden gehouden dat coeliakie een sterke dieetbeperking met zich meebrengt, vooral op het niveau van voedingsmiddelen met een hoog koolhydraatgehalte.
Dieet voor coeliakie
Het is belangrijk om te weten welke producten in de natuur aanwezig zijn en gluten in hun samenstelling kunnen bevatten. Tarwe, gerst, rogge, haver, spelt en triticale springen eruit. Daarom zal elk industrieel product dat deze granen in een van zijn varianten bevat, zeer waarschijnlijk gluten bevatten.
Patiënten met de ziekte moeten naar de etikettering van industriële voedingsmiddelen kijken om te bepalen welke producten geschikt zijn voor consumptie in geval van presentatie van de pathologie. Snoepjes en gebak zijn meestal een hoog risico. Gelukkig zijn er in de handel glutenvrije varianten met een declaratie op de verpakking.
Voedingstekorten tijdens coeliakie
Het is gebruikelijk om problemen met de malabsorptie CRISPR te ervaren als aanvulling op coeliakie. IJzer, calcium en foliumzuur hebben in deze situatie vaak een tekort, net als sommige in vet oplosbare vitamines. Daarom is het cruciaal om periodieke analyses uit te voeren waarin tekorten worden gesignaleerd.
Van allemaal is vitamine D een punt van zorg. Deze in vet oplosbare voedingsstof speelt een cruciale rol bij het moduleren van ontstekingen, ook op darmniveau. Dat blijkt uit een studie gepubliceerd in het European Journal of Clinical Nutrition (Engelse link).
Aan de andere kant veroorzaakt een gebrekkige opname van calcium ook problemen voor de functionaliteit. Het is aangetoond (Engelse link) dat dit mineraal essentieel is om de botdichtheid te waarborgen, wat zich vertaalt in een lager risico op fracturen tijdens de volwassenheid en ouderdom.
Als het bestaan van malabsorptieproblemen geassocieerd met coeliakie wordt bevestigd, moet de noodzaak van suppletie of intraveneuze introductie van voedingsstoffen worden beoordeeld.
Diagnose van coeliakie
Om coeliakie te diagnosticeren, is het belangrijk om gebruik te maken van een reeks tests die door een specialist worden uitgevoerd. Het eerste dat meestal wordt uitgevoerd, is een serologie waarbij de aanwezigheid van antilichamen wordt bepaald. In het geval dat die worden gedetecteerd die verband houden met een atrofie van de darmvlokken, kan het bestaan van de ziekte worden bevestigd.
Daarnaast is het essentieel om een volledige medische anamnese af te nemen. In het geval dat er eerstegraads familieleden zijn die de pathologie hebben ontwikkeld, neemt het risico om het te presenteren toe. Op dezelfde manier nemen de mogelijkheden toe wanneer andere auto-immuunziekten optreden, zoals lupus of artritis.
Wat wel duidelijk is, is dat de tussenkomst van een professional noodzakelijk is om het probleem op te sporen en te informeren over de relevante voedingsoplossingen. In het geval van het ontwikkelen van symptomen die verband houden met het spijsverteringsstelsel, vooral na de consumptie van granen of derivaten daarvan, zal een arts moeten worden geraadpleegd om de juiste tests uit te voeren.
Voorzorgsmaatregelen met betrekking tot de voeding
Coeliakiepatiënten moeten niet alleen geen glutenbevattende levensmiddelen in hun dieet opnemen, maar ook zeer voorzichtig zijn met kruisbesmetting. Het feit dat hetzelfde keukengerei of dezelfde containers worden gebruikt om voedsel met en zonder gluten te hanteren of te koken, kan ervoor zorgen dat er eiwitresten in het lichaam terechtkomen.
Om deze reden moeten deze patiënten hun toestand melden als ze in een restaurant gaan eten, zodat ze hun eten niet bakken met dezelfde olie waarmee een beslag is bereid. Voorzorgsmaatregelen zijn in deze gevallen zeer noodzakelijk, aangezien de gevolgen van glutenconsumptie bij coeliakiepatiënten ernstig zijn.
Bovendien is het, zoals we al hebben vermeld, van essentieel belang om zeer alert te zijn op de allergenen die worden vermeld in voedingsmiddelen van bewerkte oorsprong. Industrieën zijn verplicht om aan te geven of hun producten sporen van gluten bevatten. Op deze manier kan de patiënt weten of het veilig is om het betreffende voedsel te consumeren.
Coeliakie: een ziekte die het dieet bepaalt
Coeliakie bepaalt het dieet en de gewoonten voor het leven. Er is geen andere oplossing voor dit probleem dan de eiwitten volledig uit het dieet te verwijderen. Daarnaast is het belangrijk om zeer alert te zijn op voedingswaarde-etikettering en allergenenverklaringen.
Aan de andere kant is het noodzakelijk om een periodieke controle uit te voeren van de beschikbaarheid van voedingsstoffen in het bloed om mogelijke malabsorptie op te sporen. Anders zouden tekorten kunnen ontstaan die het risico op het ontwikkelen van chronische pathologieën op middellange termijn vergroten.
Je mag niet vergeten dat er ook routinetests moeten worden uitgevoerd om de darmgezondheid te waarborgen. De associaties tussen coeliakie en andere aandoeningen zijn zorgwekkend, dus een vroege diagnose is cruciaal.
- Kahaly GJ, Frommer L, Schuppan D. Celiac disease and endocrine autoimmunity – the genetic link. Autoimmun Rev. 2018 Dec;17(12):1169-1175.
- Taylor AK, Lebwohl B, Snyder CL, Green PHR. Celiac Disease. 2008 Jul 3 [updated 2019 Jan 31]. In: Adam MP, Ardinger HH, Pagon RA, Wallace SE, Bean LJH, Stephens K, Amemiya A, editors. GeneReviews® [Internet]
- Mahadev S, Laszkowska M, Sundström J, Björkholm M, Lebwohl B, Green PHR, Ludvigsson JF. Prevalence of Celiac Disease in Patients With Iron Deficiency Anemia-A Systematic Review With Meta-analysis. Gastroenterology. 2018 Aug;155(2):374-382.
- Cichewicz AB, Mearns ES, Taylor A, Boulanger T, Gerber M, Leffler DA, Drahos J, Sanders DS, Thomas Craig KJ, Lebwohl B. Diagnosis and Treatment Patterns in Celiac Disease. Dig Dis Sci. 2019 Aug;64(8):2095-2106
- Gonçalves de Carvalho CM, Ribeiro SM. Aging, low-grade systemic inflammation and vitamin D: a mini-review. Eur J Clin Nutr. 2017 Apr;71(4):434-440
- Vannucci L, Fossi C, Quattrini S, Guasti L, Pampaloni B, Gronchi G, Giusti F, Romagnoli C, Cianferotti L, Marcucci G, Brandi ML. Calcium Intake in Bone Health: A Focus on Calcium-Rich Mineral Waters. Nutrients. 2018 Dec 5;10(12):1930.
