Vaginale infecties: symptomen, oorzaken en behandelingen

Een van de aandoeningen waar vrouwen het meest last van hebben, zijn vaginale infecties. Vandaag vertellen we je wat de symptomen zijn en hoe je ze kunt behandelen.

Vaginale infecties zijn een vrij veel voorkomend probleem in gynaecologische praktijken. Ze veroorzaken een groot fysiek en psychologisch ongemak bij degenen die eraan lijden, en beïnvloeden zo verschillende aspecten van het leven van een vrouw.

Het is belangrijk om te onthouden dat de vagina een normale flora (Spaanse link) heeft die bestaat uit verschillende micro-organismen die haar beschermen tegen deze pathologieën. Bovendien heeft het een slijmlaag met een zure pH die de overmatige groei van bacteriën en ziektekiemen tegengaat.

Dit soort aandoeningen kan het interne en externe deel van de geslachtsorganen aantasten. Als ze niet op tijd worden behandeld, verergeren ze en veroorzaken ze complicaties. Wanneer zwangere vrouwen er last van hebben, kunnen ze ernstige gevolgen hebben, dus het is van vitaal belang om te weten hoe je ze kunt identificeren.

Waarom komen vaginale infecties voor?

Jarenlang werd het verschijnen van vaginale infecties in verband gebracht met seksuele handelingen of gebrek aan hygiëne. Er zijn echter een groot aantal factoren die de normale flora van de vagina of de pH ervan kunnen veranderen, en zo het ontstaan van een infectie kunnen bevorderen.

In dit opzicht hebben deze aandoeningen geen duidelijke oorzaak buiten het etiologisch agens zelf. Er komt echter een reeks predisponerende situaties tussen in het uiterlijk, waaronder we het volgende kunnen benadrukken.

Gebrek aan hygiëne

Dit is een van de meest voorkomende oorzaken van vaginale infectie. Onvoldoende intieme hygiëne zal de groei van bacteriën bevorderen, wat de oorzaak van de pathologie zal zijn.

Het is vermeldenswaard dat overmatige hygiëne ook niet gunstig is. Verschillende producten, zoals vaginale douches, kunnen bij overmatig gebruik de pH van het gebied veranderen.

Strak ondergoed dragen

Zeer strak ondergoed voorkomt ventilatie van het genitale gebied en bevordert de luchtvochtigheid. Dit overtollige vocht bevordert de verspreiding van schimmels en bacteriën, die bij het bereiken van de kolonisatiegrens een infectie zullen veroorzaken.

Items voor persoonlijke hygiëne delen

De vaginale flora is bij elke vrouw anders, daarom kan een micro-organisme dat voor sommigen onschadelijk is, bij andere mensen grote schade aanrichten. In die zin kunnen bacteriën, schimmels en parasieten door het delen van artikelen voor persoonlijke hygiëne of ondergoed aan het oppervlak gehecht blijven en het lichaam binnendringen.

Gebruik van antibiotica

Breedspectrumantibiotica kunnen de vaginale flora aantasten en bepaalde nuttige bacteriën elimineren. Dit zal de buitensporige vermenigvuldiging van andere micro-organismen bevorderen, de gebruikelijke micro-omgeving veranderen en een infectie veroorzaken.

Het condoom niet verwisselen

Bij anale en daarna vaginale geslachtsgemeenschap is het belangrijk om het condoom daarbij te vervangen. Anders kunnen darmbacteriën in de vagina terechtkomen, wat kan leiden tot zeer ernstige infecties van de geslachtsorganen.

Hormonale veranderingen

Verschillende fysiologische situaties, zoals zwangerschap of menopauze, veroorzaken vaak veranderingen in de oestrogeenspiegels. Dit resulteert in een verandering in de normale vaginale pH, wat de groei van pathogene micro-organismen stimuleert.

Soorten vaginale infecties

Om de verschillende vaginale infecties te bestuderen, is het handig om ze te verdelen naar de veroorzaker. Ze hebben allemaal verschillende kenmerken en mogen in geen geval op dezelfde manier worden behandeld.

Bacteriële vaginose

Dit type infectie is het product van een overmatige groei van bacteriën, die onder normale omstandigheden meestal in mindere mate worden aangetroffen. Dit is de meest voorkomende vorm van presentatie bij vrouwen tussen de 15 en 44 jaar, volgens gegevens van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC – Engelse link).

De etiologische agentia zijn zeer gevarieerd. Een van de meest voorkomende is Gardnerella vaginalis, vooral bij zwangere vrouwen, met een frequentie (Spaanse link) tot 32%. In extreme gevallen kan de infectie de baby via de placenta treffen en zwangerschapscomplicaties veroorzaken.

Schimmelinfectie

Infecties van schimmeloorsprong worden gekenmerkt door een proliferatie van schimmels, waarvan candidiasis de meest voorkomende is. Er wordt zelfs geschat dat 3 op de 4 vrouwen minstens één keer in hun leven last zullen hebben van vulvovaginale candidiasis, waarbij Candida albicans de meest voorkomende veroorzaker is.

Trichomonas vaginitis

Trichomonas vaginitis (Spaanse link) treedt op wanneer er een parasiet aanwezig is die Trichomonas vaginalis wordt genoemd. Dit kan worden gevonden als onderdeel van de gebruikelijke flora, maar het wordt ook verkregen door seksueel contact of door items voor persoonlijke hygiëne te delen.

Seksueel overdraagbare infecties

Veel seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) kunnen dezelfde symptomen hebben als andere vaginale infecties. In dit opzicht kunnen pathologieën zoals gonorroe, chlamydia en herpes verwarring veroorzaken. Ze moeten echter snel worden gedifferentieerd en tijdig worden behandeld.

Symptomen van vaginale infecties

Over het algemeen veroorzaken alle vaginale infecties vaginitis, dat wil zeggen een ontsteking van de vagina. In die zin zal het klinische beeld in alle gevallen vrij gelijkaardig zijn en zowel het interne als het externe deel van het voortplantingssysteem kunnen beïnvloeden. Onder de gepresenteerde symptomen zijn de volgende:

• Irritatie, pijn en roodheid van het genitale gebied.
• Veranderingen in de afscheiding: in kleur en hoeveelheid.
• Pijn: bij het plassen of tijdens geslachtsgemeenschap.
• Pruritus: vaginale jeuk.

Het geheim om de presentatievorm van de infectie te identificeren, is de verandering van vaginale afscheiding, aangezien elk van hen specifieke veranderingen in textuur, geur en kleur zal veroorzaken. Daarom is het noodzakelijk om de verschillen te kennen:

• Bacteriële vaginose: in dit geval heeft de vaginale afscheiding een vloeibare textuur, vergelijkbaar met de gebruikelijke. Het zal echter een grijsachtige kleur hebben en een geur die lijkt op die van vis.
• Schimmelinfectie: als het gaat om een schimmelinfectie, zal de vaginale afscheiding wit en dik zijn, vergelijkbaar met kwark. Het zal echter geen geur hebben.
• Trichomoniasis vaginitis: de vaginale afscheiding is geelgroen van kleur met een nogal vieze geur en die in de meeste gevallen meestal schuimig is.

Behandeling van vaginale infecties

De behandeling van dit type infectie zal gericht zijn op het elimineren van het etiologische agens. Daarom is het essentieel om naar de dokter te gaan om de juiste diagnose te stellen en de te volgen therapie aan te geven. In die zin kan de behandeling van vaginale infecties als volgt zijn:

• In het geval van bacteriële vaginose (Spaanse link) wordt het vaginale gebruik van clindamycine of metronidazol gel of crème aanbevolen. Als de infectie erg ernstig is, kan deze worden versterkt met de orale inname van antibiotica.
• Als het gaat om candidiasis of een schimmelinfectie, moet clotrimazol vaginaal worden toegediend. Bovendien kan de behandeling worden versterkt met de orale toediening van fluconazol (Spaanse link) of itraconazol.
• Om trichomoniasis vaginitis te behandelen, moet metronidazol oraal worden ingenomen en moet een constante controle worden gehandhaafd, aangezien lokale antiseptica meestal niet effectief zijn.

Er moet aan worden herinnerd dat de behandeling kan variëren, afhankelijk van de patiënt en de ernst van de infectie. Wanneer de symptomen veel ongemak veroorzaken, kan de specialist verschillende medicijnen voorschrijven om de impact ervan te verminderen. Aan de andere kant is het ook mogelijk dat verbindingen worden voorgeschreven om de vaginale pH weer in evenwicht te brengen en de normale flora te herstellen.

Preventieve maatregelen en onmiddellijke aandacht zijn belangrijk

Als het om vaginale infecties gaat, kun je ze het beste voorkomen. In de meeste gevallen is het voldoende om de risicofactoren te beheersen en zal de terugkeer van de pathologie sterk worden verminderd.

Aan de andere kant, als je het bestaan van een infectie vermoedt, moet je onmiddellijk een arts raadplegen, vooral als je zwanger bent. Veel infecties kunnen namelijk snel erger worden en ernstige complicaties bij de foetus veroorzaken.