Hoe het ijzergehalte in het bloed te verhogen

Een evenwichtige voeding is de sleutel tot het verhogen van het ijzergehalte in het bloed. Het is ook noodzakelijk om medisch advies te volgen wanneer er sprake is van bloedarmoede en om voedingsmiddelen te vermijden die de opname van het mineraal kunnen belemmeren.
Hoe het ijzergehalte in het bloed te verhogen

Laatste update: 17 mei, 2023

Wanneer er een tekort aan ijzer in het bloed is, kan bloedarmoede optreden. Deze aandoening wordt gekenmerkt door een laag hemoglobinegehalte, waardoor wordt voorkomen dat rode bloedcellen zuurstof naar de cellen van het lichaam transporteren. Maar hoe kun je het ijzergehalte in het bloed verhogen?

IJzer is een essentieel mineraal (Engelse link) bij de aanmaak van hemoglobine. Zonder dit mineraal zullen we een tekort aan rode bloedcellen hebben die het functioneren van het lichaam zullen gaan beïnvloeden. Tekenen van zwakte en vermoeidheid zullen dan verschijnen.

Hoe het ijzergehalte in het bloed te verhogen?

Voordat symptomen optreden die wijzen op een laag ijzergehalte in het bloed, is het noodzakelijk om een gezondheidsdeskundige te raadplegen. In sommige gevallen is het gebruikelijk om een dieet aan te geven dat rijk is aan dit mineraal, vergezeld van supplementen. In ernstigere gevallen kunnen patiënten worden onderworpen aan bloedtransfusies.

Het is noodzakelijk om aandacht te besteden aan de consumptie van ijzersupplementen wanneer deze niet door een professional zijn aanbevolen. Overmaat van dit mineraal kan namelijk leiden tot vergiftiging. Hier zullen we je vertellen hoe je het ijzergehalte in het bloed kunt verhogen en zo je lichaam kunt versterken.

1. Neem ijzerrijk voedsel op in je dieet

Bij het vermoeden van een ijzertekort in het bloed, is het raadzaam om voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan het mineraal. Het is van nature aanwezig in sommige soorten vlees, groenten en fruit.

Rood vlees

In voedingsmiddelen zoals rood vlees zit ijzer dat zeer biologisch beschikbaar is, wat leidt tot een betere absorptie door het maag-darmkanaal. Daarom is dit product een van de bekendste bronnen. Het levert ook eiwitten en andere mineralen zoals zink, kalium, fosfor en selenium.

Studies hebben aangetoond (Spaanse link) dat degenen die rood vlees combineren met een uitgebalanceerd dieet minder kans hebben op het ontwikkelen van bloedarmoede. Aan de andere kant worden ook delen als lever, nieren en runderhart als een goede bron van ijzer beschouwd.

Rood vlees is rijk aan ijzer
IJzer is zeer beschikbaar in voedingsmiddelen zoals rood vlees.

Zeevruchten

Schelpdieren hebben vaak een hoge concentratie ijzer. Maar kokkels, mosselen en oesters springen eruit. Studies (Engelse link) hebben aangetoond dat het het HDL-cholesterolgehalte, ook wel bekend als goed cholesterol, verhoogt. Vis uit blik of schaal- en schelpdieren zoals tonijn en sardines zijn ook een goede optie.

Peulvruchten

Linzen, bonen en tuinbonen zijn de peulvruchten met de hoogste concentratie (Spaanse link) ijzer. Daarom zijn ze de belangrijkste bron van dit mineraal in veganistische of vegetarische diëten.

Bonen bevatten ongeveer 8,5 milligram ijzer per 100 gram. Ze bevatten vitamine B-complex en andere mineralen zoals magnesium, koper en calcium. Tuinbonen bevatten daarentegen ongeveer 6,7 milligram ijzer en leveren vezels en eiwitten.

Linzen bevatten ongeveer 7,1 milligram ijzer en bevatten heel weinig vet. Ze zijn een hoge bron van vezels en koolhydraten en stimuleren daardoor het gevoel van verzadiging. Andere peulvruchten die een geweldige bron van ijzer zijn, zijn zwarte, witte en bruine bonen.

Groenten

Hoewel ze geen primaire bron van ijzer zijn, kan hun consumptie bijdragen aan het verbeteren van de niveaus van dit mineraal in het bloed. We ontdekten al dat spinazie rijk is aan ijzer en vitamine C, wat de opname van het mineraal verhoogt. Het is ook rijk aan carotenoïden (Engelse link), een soort antioxidant.

Broccoli is ook een goede bron van ijzer, vitamine C en A. Het levert ook foliumzuur, kalium, vezels, fosfor en magnesium.

2. Vergeet voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C niet

Zoals we al zeiden, verbetert vitamine C of ascorbinezuur de opname van ijzer in de darm (Spaanse link). Daarom is het noodzakelijk om deze voedingsmiddelen in het dieet op te nemen. Door dit te doen zullen we het voor het lichaam gemakkelijker maken om te profiteren van het ijzer dat aanwezig is in andere producten.

Voorbeelden van groenten en vruchten die rijk zijn aan vitamine C zijn de volgende:

  • Zwarte bes: per 100 gram bevatten deze bessen 189 milligram vitamine C. Dat is bijna vier keer meer dan een sinaasappel. Bovendien vergemakkelijkt de consumptie van deze vrucht genezingsprocessen en bevordert het het herstel van bloedvaten.
  • Rode peper: bevat per 100 gram 140 milligram ascorbinezuur. Hoewel je groene paprika’s kunt consumeren, hebben de rode een hogere concentratie. Ze hebben ook vitaminen zoals A, E, B6 en foliumzuur.
  • Kiwi: dit is een vrucht die rijk is aan vitamine C en die de darmtransit en diurese vergemakkelijkt, omdat het kalium bevat. Voor elke 100 gram kiwi krijg je 100 milligram vitamine C binnen.
  • Papaya: dit is een van de andere vruchten die rijk is aan vitamine C. Voor elke 100 gram wordt 70 milligram van dit mineraal geconsumeerd. Het bevat ook weinig calorieën en verbetert sde spijsvertering.
  • Sinaasappel: voor elke 100 gram sinaasappel consumeer je 50 milligram vitamine C.

3. Besteed aandacht aan ijzerremmers

Net zoals er voedingsmiddelen zijn die rijk zijn aan ijzer en die de opname ervan helpen vergemakkelijken, zijn er andere die de opname remmen. Daarom, wanneer bij jou de diagnose bloedarmoede is gesteld, is het het beste om de consumptie ervan te vermijden. Op deze manier zal het gemakkelijker zijn om te herstellen.

Onder deze remmers vinden we ei, dat ondanks dat het een voedingsmiddel is met belangrijke voedingsstoffen, fosvitine (Spaanse link) bevat, wat voorkomt dat het lichaam ijzer opneemt. Aan de andere kant vinden we melk, dat rijk is aan calcium, een mineraal dat de opname ook remt.

Fytinezuur, tannines en pectines die aanwezig zijn in granen, theebladeren en fruit verminderen ook de opname van ijzer in de darm.

4. Neem goedgekeurde ijzersupplementen

Elke dag pillen slikken is ongemakkelijk, maar als een arts de diagnose bloedarmoede door ijzertekort heeft gesteld, moet je mogelijk supplementen (Spaanse link) nemen. Het kan ook normaal zijn dat ze worden voorgeschreven aan zwangere of postpartumvrouwen.

Deze supplementen zijn er in verschillende vormen, zoals capsules, tabletten, kauwtabletten en vloeistoffen. Het is noodzakelijk om de door de gezondheidsprofessional aanbevolen dosis strikt te gebruiken om ijzervergiftiging te voorkomen.

Tijdens de behandeling met supplementen is het essentieel om geen ijzerremmers zoals hierboven genoemd te gebruiken. Evenmin zijn die rijk aan vezels, zoals volle granen en sommige granen.

Bloedtransfusie.
Extreme gevallen van bloedarmoede vereisen bloedtransfusies om het hemoglobinegehalte snel te verhogen.

Symptomen van ijzervergiftiging

Het komt niet vaak voor dat ijzervergiftiging optreedt door de consumptie van voedsel dat rijk is aan dit mineraal. Het verschijnt meestal als gevolg van de onjuiste of niet-voorgeschreven inname van supplementen. Vandaar het belang om het niet te doen zonder medische toestemming.

De meest voorkomende symptomen van vergiftiging zijn braken van bloed, diarree en buikpijn. Ook leverfalen in ernstige gevallen, met epileptische aanvallen en lage bloeddruk.

Houd je behandeling vol om het ijzer in het bloed te verhogen

Zoals we eerder vermeldden, vereist het verhogen van het ijzergehalte in het bloed inzet en geduld. De behandeling en dieet die door de arts worden voorgesteld, moeten naar de letter en gedurende de aanbevolen tijd worden gevolgd. Zo wordt een terugval voorkomen.

Om te weten of de aanpak moet worden opgeschort of gewijzigd, is het noodzakelijk om bloedtesten uit te voeren en het ijzergehalte in het bloed te controleren. Het is de arts die bepaalt hoe vaak deze controle moet worden uitgevoerd.




Este texto se ofrece únicamente con propósitos informativos y no reemplaza la consulta con un profesional. Ante dudas, consulta a tu especialista.