6 behandelingen voor vochtretentie
Vochtretentie, ook wel oedeem genoemd, treedt op wanneer overtollig vocht zich ophoopt tussen weefsels. Dit is een relatief veel voorkomend probleem, dat gemakkelijk onopgemerkt kan blijven. Er zijn verschillende behandelingen voor vochtretentie en deze worden gekozen op basis van de etiologie van de aandoening.
Daarom is een diagnose onontbeerlijk wanneer je met deze aandoening te maken krijgt. Zeker, oedeem kan een gevolg zijn van de inname van te veel natrium, maar het kan ook een gevolg zijn van een longziekte. Ons eerste advies is om een specialist te raadplegen, maar we hebben ook 6 behandelingen voor vochtretentie op een rijtje gezet.
6 behandelingen voor vochtretentie
Meestal kan de vochtretentie binnen enkele dagen of weken verdwijnen. Het wordt bijna allemaal veroorzaakt door goedaardige triggers, hoewel de aanwezigheid van een medische aandoening in eerste instantie nooit mag worden uitgesloten. Laten we eens kijken naar 6 behandelingen voor vochtretentie die wetenschappers aanbevelen.
1. Verminder de zoutinname
Onderzoekers (Engelse link) zijn het erover eens dat overmatige zoutinname vochtretentie kan veroorzaken. Natrium is een hoofdrolspeler in de waterhuishouding in het lichaam. Wanneer je meer natrium binnenkrijgt dan je zou mogen, kan het lichaam meer water ophopen dan het onder normale omstandigheden zou moeten verdrijven. Natrium is echter een essentiële verbinding voor het lichaam, dus je moet het niet volledig elimineren.
Volgens de FDA (Engelse link) mag de dagelijkse inname van natrium niet hoger zijn dan 2.300 milligram per dag. Dit is gemiddeld één theelepel keukenzout verdeeld over alle maaltijden. Hieronder valt niet alleen het zout dat je zelf aan het eten toevoegt tijdens het koken, maar ook het zout dat de producten zelf al bevatten. Brood, sauzen, bonen in blik en soepen, worstjes en gebak zijn er maar een paar die je in je dieet moet verminderen.
2. Draag compressiekousen
Experts (Engelse link) raden het gebruik van compressiekousen aan als onderdeel van vochtretentiebehandelingen. Compressiekousen controleren de vasculaire spanning, bevorderen de bloedterugvoer, verhogen de skeletspierpomp en verbeteren de lymfedrainage. Ze zijn een alternatief voor de behandeling van veneuze en lymfatische aandoeningen, waaronder oedeem of vochtophoping.
Voordat je deze kousen aanschaft, raden wij je aan een professional te raadplegen. Er zijn veel soorten compressiekousen, zowel qua maat als qua hoeveelheid druk die ze genereren. Om het vasthouden van vocht te beheersen, worden kousen aanbevolen die een druk tussen 25 en 30 mmHg genereren. Vergeet niet dat het gebruik ervan bijwerkingen kan veroorzaken, zoals blaren, verkleuring van de huid, ongemak en pijn. Om deze reden moet het gebruik ervan onder toezicht staan.
3. Medicatie-inname
Onder bepaalde omstandigheden kunnen farmacologische behandelingen voor vochtretentie worden overwogen. Zoals de specialisten (Engelse link) aangeven, is de inname van diuretica de beste optie, hoewel in de praktijk de medicatie wordt gekozen op basis van de kenmerken van elke patiënt. Diuretica, ook bekend als plaspillen, werken door de nieren te helpen overtollig natrium via de urine te verwijderen (hoewel er andere mechanismen zijn die net zo relevant zijn).
4. Doe regelmatig aan lichaamsbeweging
Er zijn aanwijzingen (Engelse link) dat tijdens spieroefeningen de externe druk op de aderen wordt verhoogd, waardoor het bloed terug naar het hart wordt gedwongen. Dit vermindert op zijn beurt de hydrostatische druk, een van de belangrijkste oorzaken van oedeem. Elke vorm van fysieke activiteit is welkom, hoewel aerobe oefeningen over het algemeen het beste zijn.
Hardlopen, zwemmen en fietsen zijn enkele van de beste opties. Het is belangrijk om s10 gezondheidsvoordelen van lichaamsbeweging tot een onderdeel van je dagelijkse routine te maken, omdat het ook kan helpen sommige aandoeningen onder controle te houden die vaak oedeem veroorzaken. Het vermijden van langdurig zitten of staan en het optillen van je benen terwijl je ze een beetje beweegt, zijn ook aanvullingen op behandelingen voor vochtretentie.
5. Stop met roken
Afhankelijk van het type oedeem kan de specialist je ook aanraden om te stoppen met roken als je dat doet. Op zichzelf veroorzaakt roken geen oedeem, maar het kan aandoeningen in het lichaam veroorzaken die er toe leiden. Roken wordt ook in verband gebracht met verschillende complicaties op de lange termijn, dus het verminderen of zelfs volledig elimineren van je inname zal je alleen maar positieve effecten opleveren.
6. Beheers onderliggende ziekten
Er zijn veel aandoeningen die oedeem kunnen veroorzaken. Veneuze insufficiëntie, longziekten, hartfalen, leverziekten, nierziekten, schildklieraandoeningen en nog veel meer. Deze moeten worden beoordeeld als mogelijke triggers, en als dat zo is, ga ze dan beheersen. De behandelingen voor vochtretentie die op dit moment worden gekozen, zijn afhankelijk van de specifieke aandoening.
Een tijdige medische evaluatie is essentieel
Zoals we hebben aangegeven, is de bemiddeling van een professional essentieel bij het kiezen van de behandeling van vochtretentie. Als je zwelling in de onderste ledematen ervaart, aarzel dan niet om medische hulp in te roepen. Het diagnostisch proces zal de oorzaak vinden en zodra deze bekend is, kan een gepersonaliseerde behandeling worden geïmplementeerd.
- Lee, Y., Kim, K., Kang, S., et al. (2020). Compression Stocking Length Effects on Oedema, Pain, and Satisfaction in Nursing Students: A Pilot Randomized Trial. Healthcare (Basel);8(2):149.
- O’Brien, J. G., Chennubhotla, S. A., Chennubhotla, R. V. (2005). Treatment of edema. Am Fam Physician;71(11):2111-7.
- Quilici, B. C., Gildo, C., de Godoy, J. M., Quilici, B. S., Augusto, C. R. (2009). Comparison of reduction of edema after rest and after muscle exercises in treatment of chronic venous insufficiency. Int Arch Med;2(1):18.
- Rakova, N., Kitada, K., Lerchl, K., Dahlmann, A., Birukov, A., Daub, S., Titze, J. (2017). Increased salt consumption induces body water conservation and decreases fluid intake. The Journal of clinical investigation;127(5):1932-1943.