Een subarachnoïdale bloeding: wat is het?

Een subarachnoïdale bloeding is een soort hersenbloeding met ernstige complicaties. Laten we eens kijken wat er over bekend is.

Een subarachnoïdale bloeding (SAB) is een soort bloeding die optreedt in de hersenen. Om specifieker te zijn, het is een bloeding die optreedt tussen het spinnenwebvlies en het pia mater-membraan dat de hersenen omringt (dit gebied staat bekend als de subarachnoïdale ruimte).

Dit is een complicatie die een snelle en tijdige reactie vereist om de bijbehorende gezondheidsproblemen van de patiënt te voorkomen. Laten we eens kijken wat er allemaal over bekend is.

Oorzaken van een subarachnoïdale bloeding

Zoals experts (Engelse link) aangeven, zijn er twee hoofdoorzaken van een subarachnoïdale bloeding: een traumatisch letsel en een aneurysmaruptuur. Traumatische verwondingen vormen de meerderheid van de gevallen van dit type bloeding. Bijvoorbeeld door ongevallen met motorvoertuigen, hoofdletsel, valpartijen, mishandelingen en meer.

In het geval van subarachnoïdale bloedingen van niet-traumatische etiologie, en volgens het bewijs (Engelse link), wordt tot 85% verklaard door een gescheurd aneurysma. Andere mogelijke verklaringen ervan zijn als volgt:

• Drugsmisbruik (zoals cocaïne).
• Durale arterioveneuze fistels.
• Arterioveneuze misvormingen.
• Antistollingsstoornissen.
• Sikkelcelanemie.

Subarachnoïdale bloedingen veroorzaakt door een gescheurd aneurysma komen vaker voor bij mensen tussen de 40 en 60 jaar, vooral bij vrouwen.

Lijden aan hypertensie, roken, overmatig alcoholgebruik, het gebruiken van sympathomimetica en het hebben van een familiegeschiedenis van aneurysma’s worden beschouwd als risicofactoren voor de manifestatie ervan.

Het is bekend (Engelse link) dat Autosomaal dominante polycysteuze nierziekte (ADPKD) het risico op dit type bloeding tot vijf keer verhoogt. Ondanks dit alles waarschuwen experts (Engelse link) dat in tot 10% van de gevallen geen duidelijke bron van bloeding kan worden gevonden.

Symptomen van een subarachnoïdale bloeding

Patiënten met een subarachnoïdale bloeding presenteren zich vaak met een kenmerkende combinatie van symptomen. Het belangrijkste van alles is de plotselinge hevige hoofdpijn. Het bewijs (Engelse link) vertelt ons zelfs dat tot 1/3 van de patiënten alleen dit symptoom ontwikkelt. Laten we echter eens kijken naar andere veelvoorkomende tekenen die er meestal mee gepaard gaan:

• Misselijkheid en overgeven.
• Wazig en dubbel zien (diplopie).
• Verwarring en moeite met concentreren.
• Stijfheid in de nek en bovenrug.
• Gevoeligheid voor licht (fotofobie).
• Intraoculaire bloeding (in deze context bekend als het syndroom van Terson).
• Veranderingen in motorische vaardigheden aan één kant van het lichaam (hemiparese).
• Hangende oogleden.
• Problemen met spreken.
• Aanvallen.
• Hartritmestoornissen.
• Eten.

Hoofdpijn is de eerste manifestatie. Het manifesteert zich in slechts enkele seconden of minuten, en wordt gekenmerkt door pulserend te zijn en zich geleidelijk uit te breiden naar de achterkant van het hoofd (occiput).

Het meest intense pijnpunt is tijdens de eerste seconden, daarna wordt het geleidelijk minder. Niet alle intense hoofdpijn verwijst naar een bloeding van dit type. Het is zelfs bekend (Engelse link) dat slechts 1% van de mensen die zich met hoofdpijn op de afdeling spoedeisende hulp melden, deze episodes heeft.

Diagnostische opties

Gedurende de eerste 6 uur na het begin van de symptomen is computertomografie de voorkeursmethode voor het diagnosticeren van deze bloeding.

Als de resultaten diffuus zijn of als het venster van 6 uur is overschreden, wordt een aanvullende magnetische resonantie en angiogram overwogen. Sommige laboratoriumtests kunnen aanwijzingen geven om de diagnose te bevestigen.

Onder de meest voorkomende differentiële diagnoses benadrukken we pseudosubarachnoïdale bloeding, neurosarcoïdose, granulomateuze meningitis en bacteriële en tuberculeuze meningitis.

Als de diagnose wordt bevestigd, zullen de professionals deze classificeren op basis van de internationale schaal. Dit classificeert het type bloeding op basis van de symptomen en geeft een idee over de ernst en prognose.

Behandeling voor subarachnoïdale bloeding

Subarachnoïdale bloedingen worden beschouwd als een medisch noodgeval. Daarom moet de behandeling worden uitgevoerd op de intensive care. De eerste stap is het stabiliseren van de patiënt en het verkrijgen van een volledige neurochirurgische evaluatie.

Bij veel patiënten kan intubatie nodig zijn ter bescherming van de luchtwegen, en ze hebben allemaal een constante beoordeling van bloeddruk, polsslag en ademhalingsfrequentie nodig.

Wanneer de patiënt hydrocephalie vertoont, wordt externe ventriculaire drainage overwogen. De keuze van de methode om de bloeding aan te pakken hangt af van de oorzaken, bijvoorbeeld het type verwonding of het type aneurysma.

Chirurgische verwijdering van bloed, occlusie van de bloedingsplaats, gebruik van klemmen of spoelen om risico’s te verminderen, knippen, oprollen van aneurysma’s en andere opties behoren tot de alternatieven.

Dit alles zal gepaard gaan met geneesmiddelen om de geassocieerde complicaties van de bloeding (aanvallen, vasospasme en andere) te voorkomen. De prognose is afhankelijk van verschillende factoren, zoals de ernst van de episode en de snelheid waarmee deze is behandeld. Helaas gaan de meeste bloedingen van dit type gepaard met een slechte afloop.

Zoals Johns Hopkins Medicine (Engelse link) ons eraan herinnert, is een deel van de langdurige behandeling het aanpakken van de risicofactoren die samenhangen met een subarachnoïdale bloeding. Bijvoorbeeld roken en hoge bloeddruk. Bovendien moet de vooruitgang van de patiënten nauwgezet en voortdurend worden geëvalueerd.