Wat is neurofibromatose?
Neurofibromatose is een zeldzame genetische aandoening die wordt gekenmerkt door goedaardige zenuwtumoren en gezwellen op delen van het lichaam, zoals het huidoppervlak. Het heeft verschillende manifestaties, hoewel er drie voornamelijk worden onderscheiden: neurofibromatose type 1 (ziekte van von Recklinghausen), neurofibromatose type 2 en schwannomatose.
Type 1 komt het meest voor, aangezien geschat wordt (Engelse link) dat tot 96% van de gevallen hiermee overeenkomt. Gemiddeld treft het 1 op de 3.000 geboorten. Het is dus een stoornis die in de vroege kinderjaren verschijnt. Type 2 verschijnt tijdens de kindertijd, adolescentie of vroege volwassenheid en vertegenwoordigt 3% van de overige gevallen. Laten we eens kijken wat er over bekend is en wat de behandelingsmogelijkheden zijn.
Symptomen van neurofibromatose
De klinische manifestatie van de aandoening verschilt per type. We hebben al vastgesteld dat type 1 het meest voorkomt. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van cutane en niet-cutane manifestaties. Hier volgen de belangrijkste symptomen:
- Bruine vlekken verspreid over het hele lichaam.
- Sproeten in de oksels of liezen.
- Kleine gekleurde gezwellen op de iris van het oog (bekend als Lisch-knobbeltjes. Deze hebben geen invloed op het gezichtsvermogen).
- Goedaardige tumoren onder de huid.
- Optische gliomen.
- Bot problemen.
Zoals specialisten (Engelse link) waarschuwen, zijn bruine vlekken de meest voor de hand liggende manifestatie van type 1 neurofibromatose. Soms kan het gepaard gaan met leerproblemen en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).
Evenzo hebben degenen die dit type hebben ontwikkeld een hoger risico op rabdomyosarcoom, myeloïde leukemie en feochromocytomen.
Met betrekking tot type 2 zijn de manifestaties de volgende:
- Tumoren op de akoestische zenuw (die gehoorverlies kunnen veroorzaken).
- Intracraniële meningeomen.
- Spinale tumoren.
- Perifere neuropathie.
- Staar.
- Retinale hamartomen.
- Huid tumoren.
Hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, coördinatie- en evenwichtsproblemen komen volgens specialisten (Engelse link) veel voor bij dit type.
Niet iedereen herkent het derde type neurofibromatose, omdat de identificatie relatief nieuw is. Experts karakteriseren het (Engelse link) door de aanwezigheid van goedaardige tumoren in de zenuwschede (myeline). Dientengevolge ontwikkelen patiënten algemene of gelokaliseerde pijn.
Oorzaken van neurofibromatose
Alle drie soorten neurofibromatose ontwikkelen zich als gevolg van genetische mutaties.
- Type 1 wordt veroorzaakt door mutaties op chromosoom 17.
- Type 2 door mutaties op chromosoom 22.
- Schwannomatose wordt veroorzaakt door meerdere mutaties op chromosoom 22.
Alle mutaties zijn autosomaal dominant. Dat wil zeggen, ze hebben alleen de kopie nodig om zich te manifesteren.
Om deze reden is er 50% kans dat hun kind de aandoening krijgt als een van de ouders het gen heeft. De aandoening kan ook worden veroorzaakt door spontane mutaties van onbekende aard.
De American Association of Neurological Surgeons (AANS – Engelse link) schat zelfs dat tot 50% van de gevallen via deze route verloopt. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de meeste episodes van schwannomatose.
Diagnose van neurofibromatose
De diagnose wordt gesteld op basis van de klinische manifestatie van de symptomen. Over het algemeen worden 7 diagnostische criteria overwogen voor type 1, en slechts 2 hiervan zijn voldoende om de aandoening te bevestigen. Dit zijn de volgende:
- 6 of meer ‘café au lait’ gekleurde spots. Deze moeten groter zijn dan 5 millimeter voor de puberteit en groter dan 15 millimeter na de puberteit (afhankelijk van wanneer de diagnose wordt gesteld).
- 2 of meer neurofibromen of 1 of meer plexiforme neurofibromen.
- 2 of meer Lisch knobbeltjes in de iris van het oog.
- eerstegraads familielid met neurofibromatose type 1.
- verschillende sproeten in de oksels of liesstreek.
- dunner worden van de cortex van de lange botten of sphenoid dysplasie.
- optisch glioom.
De meest voorkomende tijdens de diagnose zijn de eerste vier, dus deze zijn het startpunt voor specialisten. Voor de diagnose van type 2 wordt rekening gehouden met de symptomen die we al hebben beschreven, samen met het volgende:
- Eerstegraads familielid met neurofibromatose type 2.
- Unilateraal vestibulair schwannoom (wanneer de patiënt jonger is dan 30 jaar).
Genetische tests zijn zeldzaam op het moment van diagnose. Onder de differentiële verklaringen belichten we hersenstamsyndromen, McCune-Albright-syndroom, Legius-syndroom, akoestisch neuroma, laesies van het ruggenmerg en Noonan-syndroom met meerdere lentigines.
Behandelingsopties
Er is geen remedie voor de verschillende typen neurofibromatose. De meeste patiënten ontwikkelen milde of matige symptomen en deze kunnen op individuele basis worden behandeld. Een constante en nauwkeurige evaluatie is vereist om de evolutie en de bijbehorende complicaties te beheersen.
Het verwijderen van de tumoren kan worden overwogen, hoewel de tumoren vaak terugkeren en de bijbehorende risico’s moeten worden overwogen.
Neurologische manifestaties worden per geval behandeld, evenals gedrags- en ontwikkelingsproblemen (dit laatste bij kinderen).
Aangezien mensen door cosmetische implicaties angst of depressie kunnen ontwikkelen, moet psychologische ondersteuning als onderdeel van de behandeling worden overwogen. Aangezien de prognose van type 2 neurofibromatose meestal slechter is, moet de follow-up strikter zijn.
- Asthagiri AR, Parry DM, Butman JA, Kim HJ, Tsilou ET, Zhuang Z, Lonser RR. Neurofibromatosis type 2. Lancet. 2009 Jun 6;373(9679):1974-86.
- Boyd KP, Korf BR, Theos A. Neurofibromatosis type 1. J Am Acad Dermatol. 2009 Jul;61(1):1-14; quiz 15-6.
- Le, C., & Bedocs, P. M. Neurofibromatosis. 2017.
- Merker VL, Esparza S, Smith MJ, Stemmer-Rachamimov A, Plotkin SR. Clinical features of schwannomatosis: a retrospective analysis of 87 patients. Oncologist. 2012;17(10):1317-22.
