Diabetes type 3c: wat je moet weten

Weet je wat diabetes type 3c is? Dit is wat de experts erover weten en hoe het behandeld kan worden.

Bijna iedereen kent drie soorten diabetes: diabetes type 1, diabetes type 2 en zwangerschapsdiabetes. In de praktijk vinden we echter ookandere manifestaties van deze ziekte, waaronder diabetes type 3c. Hoewel het bij het grote publiek minder bekend is, is het in de medische omgeving goed gecatalogiseerd en bestudeerd.

Zoals deskundigen (Engelse link) opmerken, is dit type diabetes van oudsher bekend als pancreatogene of pancreatogene diabetes mellitus. In de medische literatuur is de afgelopen jaren echter besloten om het type 3c diabetes te noemen. Hoewel minder gebruikelijk, zijn er ook sommigen die het diabetes vanwege ziekten van de exocriene alvleesklier noemen. We bekijken de oorzaken, symptomen en behandeling.

Oorzaken van diabetes type 3c

Diabetes type 3C verwijst niet naar slechts één homogene entiteit. Het is eigenlijk het gevolg van een groep aandoeningen of ziekten die de alvleesklier aantasten. Dit type diabetes treedt dan ook op wanneer de alvleesklier stopt met het produceren van voldoende van het hormoon insuline. Het doet dit omdat iets zijn natuurlijk functioneren in de weg staat.

Deze vorm van diabetes wordt erkend door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO – Engelse link) en de American Diabetes Association (ADA – Engelse link). In het geciteerde document wijst de WHO erop dat elke aandoening die voldoende schade aan de alvleesklier veroorzaakt, tot diabetes kan leiden. We delen hieronder een lijst met de meest voorkomende oorzaken van pancreasdiabetes:

• Pancreatitis (acuut, recidiverend en chronisch).
• Pancreatectomie.
• Externe trauma’s in het orgaan.
• Neoplasmata.
• Ductaal adenocarcinoom in de alvleesklier.
• Cystische fibrose.
• Hemochromatose.
• Fibrocalculeuze pancreatopathie.

Vaak verward met diabetes type 2

Niet alle patiënten die deze complicaties ontwikkelen, vertonen diabetes. Volgens sommige schattingen (Engelse link) houdt 78,5% van de episodes verband met chronische pancreatitis. Dit komt, zoals we al hebben gezegd, door het feit dat de schade aanzienlijk moet zijn en zich moet uitstrekken over het hele orgaan (of een groot deel daarvan) om de productie van insuline te verstoren.

Aangenomen wordt (Engelse link) dat tot 10% van de patiënten met diabetes in westerse samenlevingen dit type diabetes heeft. Het is daarom een ondergediagnosticeerde ziekte, die vaak wordt verward met diabetes type 2. In het geval van chronische pancreatitis ontstaat diabetes type 3c als gevolg van de vernietiging van eilandjescellen door pancreasontsteking.

Schade aan het orgaan veroorzaakt ook malabsorptie van voedingsstoffen, wat op zijn beurt resulteert in verminderde incretineproductie. Deze wijziging veroorzaakt een lagere afgifte van insuline uit de resterende bètacellen. Het proces verschilt van andere soorten diabetes en daarom verdient het een aparte classificatie.

Symptomen

De meeste patiënten met dit type diabetes ontwikkelen exocriene pancreasinsufficiëntie (PEI). In zeer eenvoudige bewoordingen verwijst het naar het onvermogen van de alvleesklier om zijn functies te vervullen. In deze contexten kunt u het volgende aangeven:

• Diarree of vettige of zeer olieachtige ontlasting.
• Opgezette buik.
• Winderigheid.
• Pijn in de maag.
• Gewichtsverlies zonder aanwijsbare reden.
• Vermoeidheid of moeheid.

Het is ook waarschijnlijk dat je typische symptomen van diabetes zult ontwikkelen, hoewel deze meestal kort na de vermelde symptomen verschijnen. Op deze manier komen dorst, frequenter urineren, wazig zien, gevoelloosheid in de voeten en zweren die langzaam genezen het meest voor.

Omdat het wordt veroorzaakt als gevolg van schade aan de pancreas, vormen de indicatorsymptomen de basis voor de diagnose.

Diagnose van diabetes type 3c

Zoals de experts (Engelse link) terecht opmerken, kan de diagnose van type 3c diabetes lastig zijn. Dit komt door het gebrek aan kennis van haar kant bij gezondheidswerkers, mede door de dichotomie van de diagnose diabetes type 1/diabetes type 2.

Als er aanwijzingen zijn voor symptomen die wijzen op ontregeling van de pancreasfunctie in het gezelschap van de typische symptomen van diabetes, moet de mogelijke diagnose worden overwogen.

Alle patiënten met chronische pancreatitis moeten worden gecontroleerd om type 3c-diabetes op te sporen, evenals al degenen die een aandoening of ziekte in dit orgaan vertonen die matig of ernstig is. Nuchtere glucose- en HbA1c-testen moeten bij deze patiënten minstens eenmaal per jaar worden uitgevoerd. De belangrijkste criteria tijdens de diagnose zijn de volgende:

• Aanwezigheid van exocriene pancreasinsufficiëntie (monoklonale fecale elastase-1-test of directe functietesten).
• Pathologische pancreasbeeldvorming (endoscopische echografie, magnetische resonantiebeeldvorming en computertomografie).
• Afwezigheid van auto-immuunmarkers geassocieerd met diabetes mellitus type 1.

Daarnaast kunnen enkele secundaire criteria worden overwogen, waaronder de afwezigheid van pancreaspolypeptidesecretie, lage serumspiegels van in vet oplosbare vitamines, verminderde bètacelfunctie, verminderde incretinesecretie en insulineresistentie.

Behandelingsopties

De behandeling van diabetes type 3c hangt af van de ernst. Veel patiënten ontwikkelen wat bekend staat als brosse diabetes. Dat wil zeggen frequente episodes van ernstige hypoglykemie. Net als bij diabetes type 1 en 2 is het doel van de behandeling om de HbA1c < 7% te houden om complicaties in het lichaam te voorkomen. Deskundigen (Engelse link) bevelen het volgende aan:

• Aanpassingen van levensstijl: zoals stoppen met roken, het minimaliseren (of volledig elimineren) van alcoholgebruik en ten minste 150 minuten matige aerobics per week.
• Voeding: eet in principe voedingsmiddelen die rijk zijn aan oplosbare vezels en weinig vet bevatten. Een uitgebalanceerd dieet zonder beperking van de calorie-inname en zonder beperking van koolhydraten (althans in het begin) wordt aanbevolen. Er wordt ook gekozen om de voeding aan te vullen met in vet oplosbare vitaminen.
• Antihyperglycemische middelen: niet alle patiënten eisen hun inname, maar in sommige gevallen kunnen metformine en thiazolidinedionen worden voorgeschreven.
• Totale pancreatectomie met auto-eilandtransplantatie: in ernstige gevallen van orgaanschade kunnen transplantatie-opties worden overwogen. Het is geen hoofdtherapie maar wordt bijna altijd gekozen wanneer er kans is op het ontwikkelen van kanker.

De beschikbare alternatieven zijn afhankelijk van de schade aan het orgaan, dus het is deze schade die bepaalt hoe te handelen na de diagnose. Wees niet bang om vragen te stellen aan de medische professionals die de ziekte behandelen. Bezoek ze ook regelmatig. Als het vroeg wordt ontdekt, zijn de bijbehorende complicaties gering.