Wat is Morton's neuroom?

Morton's neuroom treft vooral vrouwen, en kan worden behandeld met chirurgische en niet-chirurgische middelen. We leren je alles wat je moet weten.
Wat is Morton's neuroom?
Diego Pereira

Beoordeeld en goedgekeurd door el médico Diego Pereira.

Laatste update: 24 april, 2023

Morton’s neuroom is een ontsteking van zenuwweefsel die optreedt in de voet, meestal de derde of vierde teen. Dit is een goedaardige, niet-kankerachtige aandoening die in de medische setting vaak bekend staat als een intermetatarsaal neuroom. Het is geen kwaadaardige tumor, maar een verdikking van het weefsel dat de zenuw omringt.

Zoals experts (Engelse link) erop wijzen, komt Morton’s neuroom vaker voor bij vrouwen, met een verhouding van 5:1 in vergelijking met mannen. De prevalentie ervan in de bevolking is onbekend, hoewel er aanwijzingen (Engelse link) zijn dat tot 33% van de patiënten geen symptomen ontwikkelt. Het is om deze reden dat het vaker voorkomt dan gedacht, aangezien de tekenen beperkt zijn tot het niveau van ontsteking in het zenuwweefsel.

Symptomen van Morton’s neuroom

De meeste neuromen van dit type ontwikkelen zich tussen de derde en vierde teen. Dit is te wijten aan het feit dat de ruimte tussen de weefsels in dit gebied smaller is in vergelijking met de andere. In het begin vertoont het mogelijk geen symptomen en deze verschijnen meestal geleidelijk. We delen hieronder een typisch beeld van Morton’s neuroom:

  • Tintelingen of gevoelloosheid in de voet (paresthesie).
  • Gevoel dat er iets aan de basis van de voet zit.
  • Pijn in de zool.
  • Ongemak in de derde of vierde teen.

Symptomen verergeren gewoonlijk wanneer de patiënt nauwsluitende schoenen draagt of fysiek actief is. Ze verminderen daarentegen wanneer de persoon in kwestie de schoenen uittrekt en de voeten laat rusten van activiteiten. Soms wordt het ontstekingsproces dagen of weken uitgesteld, ongeacht de genoemde factoren.

De meeste episodes ontwikkelen zich met een milde of matige intensiteit, hoewel ze in de loop der jaren kunnen evolueren naar een meer ernstige of intense toestand. Alles wordt bepaald door het niveau van activiteit, zodat de vroege detectie ervan kan helpen de evolutie ervan te beheersen.

Het is belangrijk op te merken dat de patiënt het neuroom niet kan zien of voelen, aangezien het geen tumor is (het is slechts een weefselontsteking).

Veel patiënten beschrijven Morton’s neuroom als het gevoel alsof er een steen in hun schoen of sok zit. Een deel van hen zoekt zelfs tevergeefs naar een voorwerp in hun schoen. Of je denkt dat je schoen een fabricagefout heeft. Dit gevoel moet als uitgangspunt worden genomen om het in zijn oorspronkelijke staat te detecteren.

Oorzaken van Morton’s neuroom

Morton's neuroom door het dragen van hoge hakken
Het zeer langdurig gebruik van hakken kan het optreden of verergeren van Morton’s neuroom bevorderen.

De oorzaken van Morton’s neuroom worden niet volledig begrepen. Zoals we al hebben vermeld, is het gebied fysiologisch vatbaar voor ontstekingen in vergelijking met andere omliggende gebieden, hoewel er een trigger moet zijn voor het ontstekingsproces. We delen hieronder enkele van de belangrijkste verdachten achter dit type voetneuroom:

  • Ongelijke gewichtsverdeling: dit kan onder andere het gevolg zijn van diepe voetholtes, platvoeten of hamertenen. Deze veranderingen in de anatomie van de voet voorkomen dat het gewicht tijdens het lopen gelijkmatig wordt verdeeld, wat ontsteking van het weefsel als gevolg van overmatige druk kan veroorzaken.
  • Gebruik van bepaalde soorten schoenen: zoals schoenen met hakken. Deze zorgen ervoor dat het grootste deel van het gewicht geconcentreerd is in de tenen en het voorste deel van de voet, en niet op de hele basis van de voet. Ook schoenen die te strak zitten of niet passen bij de vorm van de voet kunnen hetzelfde effect hebben.
  • High impact activiteiten: zoals joggen, tennissen of voetballen en andere activiteiten die resulteren in een hoge impact op de voeten. Klimmen en wandelen kunnen ook tot deze ontstekingsprocessen leiden, deels vanwege het soort schoeisel dat nodig is om ze te ontwikkelen en het terrein waarop de persoon opereert.
  • Trauma: een andere mogelijke trigger is trauma aan de voorvoet. Door stoten en vallen kan het weefsel barsten, wat na verloop van tijd kan evolueren naar een tijdelijke en vervolgens permanente ontsteking.

Bijna alle gevallen kunnen worden verklaard door deze triggers, hoewel er natuurlijk episodes zijn die een gevolg zijn van een onderliggend probleem. Morton’s neuroom komt bijvoorbeeld relatief vaak voor bij mensen met Haglund’s misvorming, synoviaal sarcoom, plantaire cysten, bursitis, plantaire wratten, plantaire fibromen en dyshidrotisch eczeem.

Diagnose van Morton’s neuroom

Morton's neuroom wordt geëvalueerd door traumatologen
De meest geschikte specialisten voor het diagnosticeren en behandelen van voetpathologieën zijn traumatologen.

De diagnose van Morton’s neuroom is relatief eenvoudig. Eerst zal de arts proberen andere mogelijke verklaringen voor de symptomen uit te sluiten, allemaal op basis van het eerste interview met de patiënt. Vervolgens worden beeldvormingstests gedaan, aanvankelijk röntgenfoto’s, echo’s en MRI’s.

Hoewel ze alle drie nuttig zijn voor het opsporen van neuroma’s, beschouwen experts (Engelse link) MRI als de gouden standaard (de meest geschikte methode).

Deze aandoening heeft veel differentiële diagnoses. Voetfracturen, spieruitputting, eelt, peesontsteking, synovitis, tarsaaltunnelsyndroom, gelokaliseerde vasculitis, de ziekte van Freiberg, perifere neuritis, eeltknobbels en reumatoïde artritis (naast vele andere) moeten worden uitgesloten. Het is belangrijk om al deze zaken in overweging te nemen, aangezien pijn in de voorvoet vaak wordt gediagnosticeerd als Morton’s neuroom.

Behandelingsopties

Het eerste alternatief voor de behandeling van Morton’s neuroom is te vertrouwen op conservatieve therapieën. Dat wil zeggen rust, het aanbrengen van koude of warme kompressen, het gebruik van speciale inlegzolen en schoenen, fysiotherapie, gewichtsverlies (om de druk op de zool te verminderen) en het innemen van vrij verkrijgbare pijnstillers om pijn te verlichten. zoals ibuprofen).

Als deze strategieën de toestand niet verbeteren, kan de patiënt kiezen voor injectietherapie. Dit bestaat uit de lokale toediening van cortison, anesthetica en andere middelen om de complicaties die gepaard gaan met het neuroom te elimineren. In bepaalde contexten kan de specialist chirurgische intentie voorstellen, hoewel dit als het laatste alternatief wordt beschouwd als eerdere therapieën niet effectief zijn geweest.

De patiënt moet weten dat een aanzienlijk percentage van de chirurgische ingrepen niet helemaal succesvol is. Het is onder meer te wijten aan een verkeerde diagnose, onvolledige extractie, complex regionaal pijnsyndroom en recidieven. Om deze reden moet je vertrouwen op de minst ingrijpende behandelingen, hoewel je open moet staan voor de suggesties van de specialist.



  • Bencardino, J., Rosenberg, Z. S., Beltran, J., Liu, X., & Marty-Delfaut, E. Morton’s neuroma: is it always symptomatic? American journal of roentgenology. 2000; 175(3): 649-653.
  • Bhatia M, Thomson L. Morton’s neuroma – Current concepts review. J Clin Orthop Trauma. 2020;11(3):406-409.
  • Munir, U., Tafti, D., & Morgan, S. Morton neuroma. 2017.

Este texto se ofrece únicamente con propósitos informativos y no reemplaza la consulta con un profesional. Ante dudas, consulta a tu especialista.