Sociale camouflage bij autisme
Autismespectrumstoornis (ASS) is een neurologische ontwikkelingsstoornis die wordt gekenmerkt door gebreken in sociale communicatie, repetitief gedrag en de aanwezigheid van beperkte interesses. Veel kinderen en volwassenen verbergen of vormen hun persoonlijkheid om in de samenleving te passen. Dit staat bekend als maskeren of sociale camouflage bij autisme.
In de recente versie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V) wordt de stoornis geclassificeerd als een spectrum. Zo werden pervasieve ontwikkelingsstoornissen uit de vorige versie van de handleiding op één plek gebundeld. Het is relevant om dit te onthouden bij het aanpakken van elk aspect van de stoornis, inclusief natuurlijk de sociale camouflage bij autisme.
Kenmerken van sociale camouflage bij autisme
Volgens schattingen (Engelse link) lijdt 0,76% van de wereldbevolking aan een autismespectrumstoornis. Het werkelijke percentage varieert van land tot land, en dankzij een beter begrip ervan kunnen nauwkeurigere diagnoses worden gesteld die in het verleden onopgemerkt bleven.
De onderzoekers waarschuwen (Engelse link) dat de geslachtsverhouding 3:1 is tussen mannen en vrouwen, dus het komt veel vaker voor bij de mannelijke bevolking.
Om het dagelijkse leven het hoofd te bieden, ontwikkelen mensen met de stoornis een reeks mechanismen of strategieën waarmee ze zich kunnen aanpassen aan de sociale wereld. Dit wordt autistische maskering of gewoon sociale camouflage bij autisme genoemd.
Specialisten (Engelse link) definiëren het als ‘het proces waarbij ze hun natuurlijke sociale gedrag aanpassen om zich aan te passen aan, om te gaan met of invloed uit te oefenen op een grotendeels neurotypische sociale wereld’.
De reden is heel eenvoudig. Velen van hen ervaren negatieve reacties op hun natuurlijke gedrag of wanneer ze omgaan met niet-autistische mensen.
Als gevolg daarvan ondergaan zij van nature een reeks geleidelijke veranderingen om hun persoonlijkheid, houding en gedrag aan te passen aan het aanvaarde sociale landschap van hun omgeving. Als een kameleon gaan ze op in hun omgeving om onopgemerkt te blijven en te ‘overleven’.
Desondanks, en zoals uit de gegevens (Engelse link) blijkt, ondervinden autistische mensen nog steeds moeilijkheden als gevolg van de interactie wanneer ze proberen erbij te horen.
Meer bij vrouwen?
Sociale camouflage bij autisme mag door ouders niet worden gezien als een ‘remedie’ of ‘verbetering’ van hun persoonlijkheidskenmerken, aangezien deze kenmerken nog steeds aanwezig zijn . In feite, en zoals we zo zullen zien, leidt deze strategie meestal tot nogal wat problemen.
We hebben al vastgesteld dat de aandoening meer voorkomt bij mannen dan bij vrouwen. Deskundigen hebben echter ontdekt (Engelse link) dat sociale camouflage bij autisme vaker voorkomt bij vrouwen.
In feite waren de eerste ideeën rond de strategie uitsluitend gericht op autistische vrouwen. Vrouwen hebben de neiging om het geaccepteerde sociale gedrag van anderen te imiteren of te onthouden en nemen dit vaker over dan mannen.
Gevolgen van sociale camouflage bij autisme
In tegenstelling tot wat men zou verwachten, heeft sociale camouflage bij autisme meer negatieve dan positieve gevolgen. We kunnen ze onderverdelen in gevolgen op korte termijn en gevolgen op lange termijn.
In het eerste geval is het eerste directe vervolg de zogenaamde autistische burn-out. Experts (Engelse link) beschrijven de volgende symptomen als kenmerkend voor spectrum burn-out:
- Chronische uitputting.
- Verlies van vaardigheden.
- Verminderde tolerantie voor prikkels.
- Verhoogde frustratie.
- Veranderingen in stemming.
Levensstressoren, de afwezigheid van ondersteuningsbarrières en het onvermogen om aan verwachtingen te voldoen, zijn enkele van de katalysatoren voor de ontwikkeling van autistische burn-out.
Dit alles manifesteert zich bij hen die sociale camouflage gebruiken om in hun intermenselijke relaties te passen. Deze vorm van burn-out ontwikkelt zich zowel lichamelijk als geestelijk.
De langetermijngevolgen van autistische maskering zijn veel acuter. Een studie (Engelse link) gepubliceerd in Molecular Autism in 2021 ontdekte dat sociale camouflage een risicofactor is voor de ontwikkeling van angst en depressie.
Het wordt ook in verband gebracht (Engelse link) met stress en een verminderd algemeen psychisch welbevinden. Er zijn aanwijzingen (Engelse link) dat camouflage-ervaringen een belangrijke suïcidale risicofactor zijn onder de autistische bevolking.
Hoe herken je autistische maskering?
We hebben aangetoond dat sociale camouflage bij autisme een negatieve invloed heeft op de fysieke en mentale gezondheid van jongeren en volwassenen met de stoornis.
Het vroegtijdig herkennen van de tekenen van camouflage kan een aanzienlijk verschil maken bij het minimaliseren van de gevolgen ervan, en kan ook een katalysator zijn voor het zoeken naar professionele ondersteuning. We laten je enkele typische signalen achter die je zouden moeten waarschuwen:
- Voortdurend imiteren en herhalen van zinnen en gedragingen van anderen.
- In eenzaamheid gedrag oefenen dat later in een sociale context zal worden ontwikkeld.
- Oogcontact forceren ondanks het ongemak dat daardoor ontstaat.
- Repetitieve handelingen vermommen op zo’n manier dat ze onopgemerkt blijven door anderen.
- Een lijst met vragen of antwoorden onthouden om lange momenten van stilte te vermijden wanneer je met anderen praat.
Over het algemeen merken ouders, vrienden, familieleden en iedereen die deel uitmaakt van de binnenste cirkel van de persoon in kwestie een geleidelijke gedragsverandering op. De getroffen persoon doet een poging om erbij te horen, en omdat zijn eigenschappen niet voldoen aan de traditionele normatieve omgeving, wordt deze inspanning gezien als overdreven, oppervlakkig of onnatuurlijk.
Zoals we al hebben gewaarschuwd, kunnen psychologen het probleem aanpakken wanneer het wordt ontdekt. Sta er dus voor open om naar zo’n professional toe te gaan.
- Cage E, Troxell-Whitman Z. Understanding the Reasons, Contexts and Costs of Camouflaging for Autistic Adults. J Autism Dev Disord. 2019 May;49(5):1899-1911.
- Cassidy, S., Bradley, L., Shaw, R., & Baron-Cohen, S. (2018). Risk markers for suicidality in autistic adults. Molecular Autism. 2018: 9(1): 1-14.
- Cook J, Crane L, Hull L, Bourne L, Mandy W. Self-reported camouflaging behaviours used by autistic adults during everyday social interactions. Autism. 2022 Feb;26(2):406-421.
- Corbett BA, Schwartzman JM, Libsack EJ, Muscatello RA, Lerner MD, Simmons GL, White SW. Camouflaging in Autism: Examining Sex-Based and Compensatory Models in Social Cognition and Communication. Autism Res. 2021 Jan;14(1):127-142.
- Hodges H, Fealko C, Soares N. Autism spectrum disorder: definition, epidemiology, causes, and clinical evaluation. Transl Pediatr. 2020 Feb;9(Suppl 1):S55-S65.
- Hull L, Petrides KV, Allison C, Smith P, Baron-Cohen S, Lai MC, Mandy W. “Putting on My Best Normal”: Social Camouflaging in Adults with Autism Spectrum Conditions. J Autism Dev Disord. 2017 Aug;47(8):2519-2534.
- Hull L, Levy L, Lai MC, Petrides KV, Baron-Cohen S, Allison C, Smith P, Mandy W. Is social camouflaging associated with anxiety and depression in autistic adults? Mol Autism. 2021 Feb 16;12(1):13.
- Loomes R, Hull L, Mandy WPL. What Is the Male-to-Female Ratio in Autism Spectrum Disorder? A Systematic Review and Meta-Analysis. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2017 Jun;56(6):466-474.
- Raymaker DM, Teo AR, Steckler NA, Lentz B, Scharer M, Delos Santos A, Kapp SK, Hunter M, Joyce A, Nicolaidis C. “Having All of Your Internal Resources Exhausted Beyond Measure and Being Left with No Clean-Up Crew”: Defining Autistic Burnout. Autism Adulthood. 2020 Jun 1;2(2):132-143.
