Een ingegroeide teennagel: wat het is en hoe het wordt behandeld

Ingegroeide teennagels komen vaak voor, en kunnen in sommige gevallen tot complicaties leiden. Ontdek waarom ze voorkomen en hoe ze kunnen worden behandeld.
Een ingegroeide teennagel: wat het is en hoe het wordt behandeld

Laatste update: 04 januari, 2023

Een ingegroeide teennagel, ook wel bekend als onychocryptosis of unguius incarnatus, wordt vaak beschouwd als een klein medisch probleem. In sommige gevallen kan echter een operatie nodig zijn en verwaarlozing van de mildere gevallen kan tot infectie leiden. Het kan op alle leeftijden voorkomen. Naar schatting komt (Engelse link) het het meest voor tussen de 14 en 25 jaar.

Hoewel het moeilijk is om de epidemiologie ervan te bepalen, schatten sommige experts (Engelse link) dat tot 5% van de wereldbevolking er last van heeft. Het werkelijke aantal kan veel hoger zijn, omdat niet alle mensen medische hulp zoeken wanneer ze deze complicaties krijgen. We analyseren de oorzaken, symptomen en hoe deze te behandelen.

Oorzaken van een ingegroeide teennagel

Zoals Harvard Health Publishing (Engelse link) opmerkt, is een ingegroeide nagel wanneer een hoek van de teennagel naar beneden buigt en in de huid groeit. Het is de meest voorkomende nagel gerelateerde complicatie in de algemene en dermatologische praktijk. Volgens medische terminologie gebeurt het wanneer de nagel in de periunguale huid groeit en ontsteking en infectie veroorzaakt.

De belangrijkste oorzaak van een ingegroeide teennagel is het verkeerd knippen van de nagel. Als de hoek hiervan niet goed wordt bijgesneden, kan deze het aangrenzend weefsel aandrukken of doorboren. Dit weefsel is zachter dan andere gebieden, zodat de nagel er gemakkelijk doorheen dringt en erin groeit. Andere dingen die deze complicatie kunnen veroorzaken, zijn de volgende:

  • Zeer strakke schoenen dragen.
  • Verwondingen aan de nagels of aangrenzende gebieden.
  • Inname van sommige medicijnen (zoals gefitinib en cetuximab).
  • Voethyperhidrose (overmatig zweten).
  • Slechte voethygiëne.
  • Platte voeten hebben
  • Zeer kromme teennagels hebben.

Vaker bij vrouwen dan bij mannen

Afgezien hiervan is het knippen van de nagels onder een ronde vorm of het te veel knippen vaak de oorzaak van een ingegroeide teennagel. Het doen van activiteiten met een hoge impact (zoals joggen, klimmen en andere) is ook vaak een van de oorzaken. Deze criteria zijn niet exclusief, zodat soms de combinatie ervan hun uiterlijk verklaart.

Een erg zweterige voet (hyperhidrose) kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat het perifere nagelweefsel verder verzacht. Daardoor wordt het voor een slecht getrimde nagel gemakkelijker om erin te dringen bij het doen van een zware activiteit of beweging.

Botafwijkingen kunnen ook de manifestatie ervan bevorderen. Dit gebeurt vooral bij degenen die de druk op de enkels, voet of teen verhogen.

Deze aandoening komt vaker voor bij vrouwen. Het is niet omdat er een biologische aanleg voor is, maar omdat ze vaker hun teennagels knippen. Daardoor is de kans groter dat het op de verkeerde manier geknipt wordt.

Op dezelfde manier, en als gevolg van de druk die op het gebied wordt uitgeoefend, hebben zowel zwaarlijvige mannen als vrouwen de neiging om een ingegroeide teennagel te ontwikkelen.

Symptomen van ingegroeide teennagels

Een ingegroeide teennagel is pijnlijk
De klinische manifestaties van ingegroeide teennagels zijn vrij karakteristiek.

Ingegroeide teennagels zijn heel gemakkelijk te herkennen. Ze vereisen geen tussenkomst van een medische professional.De meeste patiënten kunnen namelijk zien dat de nagel is ingegroeid door naar het aangetaste gebied te kijken. We delen hier een typisch klinisch beeld van deze situatie:

  • Ontstoken huid aan een of beide randen van een teen.
  • Roodachtige of paarse verkleuring in het getroffen gebied.
  • Ophoping van vocht tussen de nagel en het huidweefsel (pus).
  • Pijn bij het drukken op de nagel of huid.
  • Huid die uitsteekt of een deel van de nagel opslokt.

Als je een infectie ontwikkelt, is het waarschijnlijk dat je de typische symptomen ervan zult vertonen. Dat wil zeggen hoofdpijn, koorts en algemene malaise. In de beginfase voelt de huid meestal harder aan dan andere delen, hoewel deze na een paar dagen gevoeliger wordt. Het is mogelijk dat je geen pijn voelt terwijl het ontstoken is en een deel van de nagel bedekt. De symptomen zijn ook niet altijd intens.

Zoals de American Academy of Orthopaedic Surgeons (AAOS) ons eraan herinnert (Engelse link), groeit de nagel meestal in bij de grote teen (hallux). Zwelling en pijn kunnen het dragen van schoenen, lichamelijk actief zijn en zelfs lopen dan in de weg staan.

Het hangt allemaal af van de ernst van de symptomen, omdat het soms kan komen en gaan zonder de patiënt te storen.

Diagnose van een ingegroeide teennagel

De diagnose van een ingegroeide teennagel vereist geen beeldvormingstests of aanvullende evaluaties, aangezien deze kan worden gemaakt op basis van klinische observatie. Mensen kunnen dit doen door de beschreven symptomen te volgen, hoewel soms de bemiddeling van een professional relevant is. Dit voornamelijk om enkele van de volgende differentiaaldiagnoses uit te sluiten:

  • Aanwezigheid van vreemde voorwerpen in de huid.
  • Onychomycose.
  • Onychomatricoom.
  • Eccrien poroom.
  • Eeltknobbels.
  • Verwondingen aan het nagelbed.
  • Paronychia.

Daarnaast is het niet altijd nodig om een specialist te raadplegen bij het ontdekken van een ingegroeide teennagel. Dit uiteraard wanneer de manifestatie mild of matig is. Als tijdens observatie huid- of nagelafwijkingen worden vastgesteld die wijzen op een ernstig beloop, of als zich acute symptomen van infectie ontwikkelen, wordt aanbevolen medische hulp in te roepen.

Wat te doen om het te behandelen?

Een ingegroeide teennagel krijgt behandeling
In ernstige gevallen is een procedure nodig om de druk op het getroffen gebied te verlichten en het gebied te desinfecteren.

Ingegroeide teennagels moeten worden behandeld zodra ze worden ontdekt. Gebeurt dit niet, dan zal de nagel met het verstrijken van de dagen blijven groeien, waardoor deze steeds meer in de huid gaat zitten.

Symptomen zullen in deze omstandigheden verergeren en infecties kunnen zich ontwikkelen tot ernstige episodes. Patiënten kunnen de ingegroeide teennagel zelf thuis behandelen, al is het aan te raden een beroep te doen op de ervaring van een pedicure.

Om de episode op te lossen, is het inderdaad nodig om de in de huid ingebedde nagel te verwijderen. Vaak hoef je het alleen maar te knippen. Een professional in de verzorging en verfraaiing van de voeten kan dit gemakkelijk doen, terwijl als je besluit om er alleen voor te zorgen, je de incarnatie nog erger kunt maken. Zorg dat je het volgende in gedachten houdt:

  • Week de voet 2-3 keer per dag in warm water.
  • Houd de voet de rest van de dag droog (vochtigheid kan de huid zachter maken en nagelinplanting bevorderen).
  • Draag comfortabele schoenen (kies indien mogelijk alleen open schoenen).
  • Neem vrij verkrijgbare medicijnen om de symptomen te behandelen.

Ernstige gevallen worden behandeld door middel van een chirurgische ingreep. De chirurg kan ervoor kiezen om de nagel geheel of gedeeltelijk te verwijderen, ook vanwege het onderliggende nagelbed.

De interventie is niet ingewikkeld, maar als je op tijd handelt, kun je voorkomen dat je deze limieten bereikt. Raadpleeg een specialist als je merkt dat de symptomen en het uiterlijk van de ingegroeide teennagel niet veel goeds voorspellen.



  • Bryant A, Knox A. Ingrown toenails: the role of the GP. Aust Fam Physician. 2015 Mar;44(3):102-5.
  • Cho, S. Y., Kim, Y. C., & Choi, J. W. Epidemiology and bone‐related comorbidities of ingrown nail: A nationwide population‐based study. The Journal of dermatology. 2018; 45(12): 1418-1424.

Este texto se ofrece únicamente con propósitos informativos y no reemplaza la consulta con un profesional. Ante dudas, consulta a tu especialista.