Doxepine: wat is het en waarvoor wordt het gebruikt?
Antidepressiva zijn een groep psychoactieve medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van depressie en andere aandoeningen. Enkele van de eerste verbindingen die werden ontdekt, waren tricyclische antidepressiva, hoewel het gebruik ervan is afgenomen. Doxepine is een medicijn dat tot deze groep behoort en nuttig is bij de behandeling van depressie en slapeloosheid.
Depressie is een stemmingsstoornis met een zeer gevarieerde symptomatologie, maar een van de kenmerken is het verlies van interesse in het uitvoeren van plezierige activiteiten. Veel mensen beschrijven de aanwezigheid van gevoelens zoals verdriet en woede die dagelijkse activiteiten verstoren.
Deze aandoening treft mensen van alle leeftijden en kan een multifactoriële oorzaak hebben. In het geval van oudere volwassenen tonen onderzoeken (Spaanse link) aan dat de meest voorkomende oorzaak angst voor de dood is. De behandeling van depressie kan complex zijn en vereist een combinatie van medicijnen en psychologische therapieën.
Wat is doxepine?
Het medicijn in kwestie is een verbinding die behoort tot de groep van tricyclische antidepressiva. In die zin verandert doxepine de concentratie van sommige neurotransmitters in de hersenen, waardoor het nuttig wordt bij de behandeling van verschillende psychiatrische aandoeningen.
Het gebruik van tricyclische en tetracyclische antidepressiva is in de loop der jaren afgenomen. Dit komt omdat er verbindingen zijn ontstaan die hetzelfde farmacologische effect genereren met minder bijwerkingen. Ze zijn echter nog steeds nuttig bij bepaalde soorten aandoeningen of wanneer de patiënt niet reageert op conventionele behandelingen.
Doxepine is te vinden in verschillende farmacologische presentaties zoals capsules, tabletten en vloeibaar concentraat, afhankelijk van de aandoening die behandeld moet worden. Het is ook mogelijk om de verbinding te vinden in crèmes met als doel huidaandoeningen zoals atopische dermatitis te behandelen.
Waar is het medicijn voor?
Het medicijn in kwestie is nuttig bij de behandeling van depressieve stoornissen, met name melancholische depressie. Bovendien is het effectief bij de behandeling van andere psychiatrische stoornissen zoals angst. Deze effecten worden bereikt door de hersenactiviteit te verminderen door de concentratie van neurotransmitters te veranderen.
Doxepine is ook nuttig bij de behandeling van bepaalde slaapstoornissen zoals slapeloosheid. Studies (Engelse link) tonen aan dat het medicijn helpt om de slaap te behouden en te verlengen, hoewel het geen grote invloed heeft op het inslapen. Bovendien veroorzaakt doxepine de dag nadat het is ingenomen weinig resteffecten.
De topicale presentatie van de verbinding is zeer nuttig bij de behandeling van urticaria die resistent zijn tegen antihistaminica. Een onderzoek uitgevoerd in Turkije (Engelse link) toonde gunstige resultaten bij 44,4% van de onderzochte patiënten en de bijwerkingen werden door hen goed verdragen.
Doxepine werkingsmechanisme
Het exacte werkingsmechanisme van tricyclische antidepressiva is momenteel niet bekend. Maar het is bekend dat doxepine de noradrenaline- en serotoninespiegels in de hersenen verhoogt. Het doet dit door de heropname van deze neurotransmitters in het neuronale membraan te blokkeren, wat depressie en angst verbetert.
Dit medicijn heeft ook een affiniteit voor histamine H1-receptoren, dus het heeft een zeer variabel kalmerend effect. Het kalmerende effect vermindert de hersenactiviteit, daarom wordt het gebruikt bij de behandeling van verschillende slaapstoornissen zoals slapeloosheid.
Tot slot wordt aangenomen dat de antipruritische activiteit van de verbinding ook te wijten is aan de bezetting van H1-receptoren in het huidgebied. Dit laatste effect heeft echter meer onderzoek nodig om te worden geverifieerd.
Hoe moet het worden toegediend?
De toediening van doxepine kan variëren afhankelijk van de pathologie die behandeld moet worden. Over het algemeen gebeurt de intake oraal bij de behandeling van depressie en angst. In deze gevallen worden de capsules of het vloeibare concentraat gebruikt, dat 2 tot 3 keer per dag met of zonder voedsel moet worden ingenomen.
Het concentraat of de orale vloeistof wordt geleverd met een druppelaar om de doses te markeren, die moeten worden verdund in 120 milliliter water of een andere aanbevolen vloeistof. Het is belangrijk om bij twijfel de specialist te raadplegen en alleen de door de specialist aanbevolen dosis in te nemen.
Voor de behandeling van slapeloosheid worden de tabletten meestal oraal gebruikt, die eenmaal per dag in een periode van 30 minuten voor het slapengaan moeten worden ingenomen. Het wordt aanbevolen om het medicijn niet binnen 3 uur na de laatste maaltijd in te nemen en er moet ook rekening mee worden gehouden dat het slaperigheid veroorzaakt.
Mogelijke bijwerkingen van doxepine
Alle op de markt gebrachte medicijnen kunnen bijwerkingen veroorzaken bij degenen die ze gebruiken en doxepine is daarop geen uitzondering. Deze symptomen zijn meestal niet zo ernstig en verdwijnen binnen enkele dagen na aanvang van de behandeling. Onder de meest voorkomende symptomen die verband houden met het gebruik van doxepine, vallen de volgende op:
- Misselijkheid en overgeven.
- Zwakte, vermoeidheid of slaperigheid.
- Toename van de pupilgrootte of mydriasis.
- Droge mond.
- Verschijnen van aften.
- Wazig zicht
- Blozen.
- Huid gevoeliger voor zonlicht.
Als deze symptomen na een paar dagen niet verdwijnen of verergeren, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Daarnaast moet men ook letten op symptomen van leverbeschadiging zoals gele verkleuring van de huid en sclera.
Waarschuwing en contra-indicaties
Een van de belangrijkste absolute contra-indicaties voor de inname van doxepine is allergie voor de werkzame stof of voor een van de hulpstoffen. Het medicijn is ook gecontra-indiceerd bij oudere glaucoompatiënten omdat het de intra-oculaire druk kan verhogen.
Er zijn bepaalde aandoeningen die de werking van het geneesmiddel kunnen beïnvloeden, zoals hartfalen, prostaathypertrofie, hartritmestoornissen en gevorderde leeftijd. Bij al deze patiënten moet de dosis worden aangepast om het optreden van bijwerkingen te voorkomen.
De veiligheid van de consumptie ervan tijdens borstvoeding of zwangerschap is nog niet volledig vastgesteld, dus het moet tijdens deze periodes worden vermeden. Tot slot is aangetoond dat de inname van doxepine bij sommige adolescenten en jonge volwassenen zelfmoordneigingen veroorzaakt, dus het moet bij deze patiënten met grote voorzichtigheid worden gebruikt.
Een effectieve behandeling voor slapeloosheid en depressie
Doxepine is een tricyclisch antidepressivum dat wordt gebruikt bij de behandeling van psychiatrische aandoeningen zoals depressie en angst. Bovendien is de verbinding ook nuttig als het gaat om het verminderen van de symptomen van andere aandoeningen zoals slapeloosheid en chronische urticaria.
Over het algemeen is dit een zeer veilig medicijn, maar het moet onder strikt medisch voorschrift worden geconsumeerd. Het is altijd belangrijk om bij twijfel over de gebruikte dosering en het optreden van eventuele nadelige symptomen een specialist te raadplegen.
- Llanes THM, López SY, Vázquez AJL, et al. Factores psicosociales que inciden en la depresión del adulto mayor. Revista de Ciencias Médicas de la Habana. 2015;21(1):65-74.
- Yeung WF, Chung KF, Yung KP, Ng TH. Doxepin for insomnia: a systematic review of randomized placebo-controlled trials. Sleep Med Rev. 2015 Feb;19:75-83.
- Özkaya E, Babuna Kobaner G, Yılmaz Z, Kutlay A. Doxepin in difficult-to-treat chronic urticaria: A retrospective, cross-sectional study from Turkey. Dermatol Ther. 2019 Jul;32(4):e12993.
- Spurling B, Clark L, Fusick AJ, Whiting WL. Doxepin: Misuse and Abuse. J Clin Psychopharmacol. 2018 Jun;38(3):279-280.
- Weber J, Siddiqui MA, Wagstaff AJ, McCormack PL. Low-dose doxepin: in the treatment of insomnia. CNS Drugs. 2010 Aug;24(8):713-20.
- Pinder RM, Brogden RN, Speight TM, Avery GS. Doxepin up-to-date: a review of its pharmacological properties and therapeutic efficacy with particular reference to depression. Drugs. 1977 Mar;13(3):161-218.
