Aambeien: symptomen, oorzaken en behandelingen

Naar schatting heeft 1 op de 3 mensen last van aambeien, en hun dagelijks leven wordt er sterk door beïnvloed. Wil je meer weten over deze maagdarmaandoening? Lees dan snel verder!

Aambeien zijn een van de meest voorkomende aandoeningen die miljoenen mensen over de hele wereld treffen. Het is een groep ontstoken aderen die verschillende symptomen veroorzaken en kan variëren van lichte bloeding tot hevige pijn.

Volgens verschillende gepubliceerde onderzoeken (Engelse link) wordt in de Verenigde Staten jaarlijks bij 10 miljoen mensen deze pathologie vastgesteld. De meest getroffenen zijn blanke mensen tussen de 45 en 65 jaar, vanwege de effecten van obstipatie en veroudering.

Deze ontsteking kan in verschillende situaties voorkomen, maar ze hebben allemaal een verhoogde intra-abdominale druk als gemeenschappelijke factor. Momenteel zijn er therapeutische mogelijkheden om ze te behandelen en zo hun symptomen te elimineren.

Wat zijn aambeien?

Ook bekend als hemorroïden. Het is een symptomatische ontsteking van de aderen aan de buitenkant van de anus of in het rectum. Ze zijn een verzameling bloedvaten, bindweefsel en gladde spieren die in kolommen langs het rectale kanaal zijn gerangschikt.

Volgens hun locatie kunnen ze in twee typen worden ingedeeld. Deze classificatie is van groot belang, omdat het de presentatie en behandeling ervan beïnvloedt. In die zin zijn de twee klassen aambeien de volgende:

• Intern: bevinden zich boven de kamvormige lijn (pectinaat), in het rectum, bedekt met rectale mucosa.
• Uitwendig: bevinden zich onder de kamvormige lijn, in de huid die de anus bedekt, bedekt door hetzelfde weefsel als de huid.

Wat zijn jouw oorzaken?

De precieze oorzaak van het uitpuilen van aambeien is in de meeste gevallen onbekend. Het is een pathologie die voortdurend wordt bestudeerd en momenteel zijn veel veronderstelde oorzaken uitgesloten. Een voorbeeld hiervan zijn rectale spataderen, een andere aandoening.

Het wordt beschouwd als een multicausale aandoening. In die zin kunnen verschillende situaties die de intra-abdominale druk of in het rectale gebied verhogen, de uitlokkende factor zijn. Daarnaast kan ook de zwakte in de spieren van het bekkengebied enige invloed hebben.

Op deze manier vallen onder de situaties die verband houden met het verschijnen van aambeien de volgende op:

• Zwangerschap.
• Constipatie.
• Constant tillen van zware voorwerpen.
• Veroudering door zwakte in de bekkenspieren.
• Overgewicht of obesitas hebben.
• Regelmatig gebruik van alcohol.
• Frequente anale geslachtsgemeenschap.

Aan de andere kant hebben verschillende onderzoeken (Engelse link) de impact van sommige risicofactoren uitgesloten, waaronder seksuele activiteiten bij vrouwen onder de 40 jaar. In die zin is de relatie tussen vaginale seksuele praktijken en het verschijnen van aambeien niet bewezen.

Symptomen van aambeien

De symptomen van een patiënt kunnen variëren, afhankelijk van het type aambeien. Het belangrijkste verschil zit in de pijn, aangezien inwendige aambeien niet pijnlijk zijn omdat het gebied een slechte sensorische innervatie heeft.

Op deze manier zijn de symptomen van mensen met inwendige aambeien de volgende:

• Bloeden tijdens ontlasting zonder pijn.
• Een gevoel van rectale bezetting.
• In ernstige gevallen kan er een rectale verzakking zijn en pijn bij aanraking veroorzaken.

In het geval van uitwendige aambeien zijn de gepresenteerde symptomen groter en kunnen de volgende aandoeningen omvatten:

• Uitststulping van een zichtbare knobbel.
• Pijn in de regio van de anus.
• Jeuk in het anale gebied.
• Bloeden bij het ontlasten.
• Gevoel van rectale bezetting of onvolledige lediging.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Om de aanwezigheid van uitwendige aambeien te bevestigen, is alleen directe observatie van het gebied nodig, aangezien de knobbel meestal zal uitsteken. In veel gevallen kunnen patiënten hun aanwezigheid afleiden zonder dat medische observatie nodig is vanwege de gegenereerde pijn.

Aan de andere kant zijn inwendige aambeien moeilijker te diagnosticeren, omdat het meest voor de hand liggende symptoom meestal een bloeding is. In deze gevallen is het noodzakelijk om naar de dokter te gaan, die de aanwezigheid van ernstigere pathologieën, zoals een anale fistel, moet uitsluiten. Hiervoor zijn meestal tests zoals een anoscopie of een colonoscopie geïndiceerd.

Wat is de behandeling van aambeien?

Gelukkig zijn er tegenwoordig verschillende therapeutische opties beschikbaar om deze veel voorkomende aandoening te behandelen. De te volgen methodologie zal variëren afhankelijk van de ernst en het recidief dat de patiënt presenteert. In die zin kan de behandeling symptomatisch zijn of een chirurgisch proces vereisen.

Symptomatische behandeling

Aambeien zijn misschien niet zo ernstig en kunnen vanzelf verdwijnen, dus een symptomatische behandeling is meestal meer dan voldoende. In die zin kunnen fecale verzachtende middelen geïndiceerd zijn om de darmstroom te verbeteren en constipatie te verminderen.

Warme zitbaden gedurende 10 minuten na een stoelgang helpen pijn en zwelling te verminderen. Wanneer het ongemak erg intens is, kunnen zalven met anesthetica, zoals lidocaïne, worden aangebracht en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen oraal worden ingenomen, zoals ibuprofen.

Poliklinische procedures

Wanneer een persoon interne aambeien heeft, is het noodzakelijk om een chirurgische ingreep uit te voeren. Als het niet zo ernstig is, dat wil zeggen dat het zich in graad 1 of 2 van zijn classificatie (Spaanse link) bevindt, kan een poliklinische benadering worden uitgevoerd door de dokter.

Een van de meest gebruikte procedures is injecteerbare sclerotherapie. Het bestaat uit het aanbrengen van 5% fenol in het gebied met plantaardige olie om het bloeden tijdelijk te stoppen.

Een andere gebruikte methode is de rubberen band ligatie, waarbij de aambei regelmatig wordt doorgeprikt en samengedrukt totdat het weefsel afsterft en afvalt. Meestal zijn er 5 of 6 sessies nodig om het gewenste resultaat te bereiken en kunnen meerdere uitsteeksels tegelijkertijd worden vastgebonden.

Chirurgie

Chirurgische weefselresectie is alleen geïndiceerd bij patiënten met ernstige inwendige aambeien of patiënten die niet reageren op eerdere behandelingen. Dit is een chirurgische procedure die weinig risico’s met zich meebrengt en probeert alle aangetaste weefsels permanent te verwijderen.

Ondanks dat het een snelle procedure is met weinig complicaties (Spaanse link), komt postoperatieve pijn heel vaak voor, net als constipatie en urineretentie.

Hoe aambeien voorkomen?

Aambeien zijn een multi-causale aandoening waarbij verschillende risicofactoren een rol spelen. Daarom zijn er verschillende maatregelen die kunnen worden genomen om het verschijnen ervan te voorkomen. Onder de indicaties die kunnen worden gevolgd, vallen de volgende op:

• Verhoog de vezelinname om de darmtransit te verbeteren.
• Drink gedurende de dag minimaal 2 liter water.
• Doe geen overmatige inspanningen tijdens de ontlasting en vermijd het vasthouden van de drang.
• Blijf niet lang zitten.
• Doe regelmatig aan lichaamsbeweging.

Het volgen van deze eenvoudige maar effectieve praktijken is meestal voldoende om de kans op het lijden aan deze aandoening te verminderen. Het is belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen wanneer uitsteeksel van aambeien wordt vermoed, vooral als ze inwendig zijn, aangezien rectale verzakking een ernstige complicatie is.