Melasma: symptomen, oorzaken, preventie en behandeling
Melasma staat bekend als de aanwezigheid van donkere vlekken, van variabele grootte en vorm, meestal op het gezicht van vrouwen. Er zijn ook manifestaties buiten het gezicht en bij mannen, hoewel ze minder vaak voorkomen.
Deze worden geproduceerd als reactie op blootstelling aan ultraviolet licht en hormonale veranderingen die kenmerkend zijn voor zwangerschap of het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Als je aan deze aandoening lijdt of er meer over wilt weten, hebben we het volgende artikel voor je opgesteld.
Wat zijn de klinische verschijnselen?
Melasma is een gebied van hyperpigmentatie dat zich op het gezicht bevindt, hoewel ze ook buiten het gezicht kunnen verschijnen. Dit verwijst naar het verkrijgen van een intensere kleuring dan de normale huid van de persoon. De donkerbruine kleur komt het meest voor bij dit type letsel.
Het lijkt meestal symmetrisch, met bijna dezelfde vormen aan beide zijden van het lichaam. Het verschijnen van de vlekken is progressief zonder bijbehorende symptomen, zoals jeuk, branderigheid of pijn.
De vlekken zijn terugkerend (Engelse link) van aard, dus ze kunnen kleiner worden en enkele weken later verschijnen. Vanwege de locatie in het gezicht kan het de verschijning van angststoornissen, zelfrespect of depressie met variabele ernst beïnvloeden.
Wat zijn de belangrijkste soorten melasma?
Er zijn verschillende classificaties (Engelse link) die artsen gebruiken voor deze aandoening. De meest gebruikte is die waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen laesies in het gezicht en laesies buiten het gezicht.
Gezichtsmelasma heeft verschillende locaties. De vlekken kunnen centrofaciaal zijn (wanneer het de wangen, neus en bovenlip aantast), malair (een beetje achter beide wangen) en mandibulair (zeer zeldzaam en tast het oppervlak van het overeenkomstige bot aan).
In het geval van melasma buiten het gezicht komt het meestal voor op de bovenste ledematen, het borstbeen en de nek. Het feit dat het geen geaccepteerde klinische variëteit is, is zeer opvallend, aangezien sommige dermatologen van mening zijn dat het een melanodermie is.
Waarom verschijnen de laesies?
Niet in alle gevallen is het mogelijk om een specifieke oorzaak te achterhalen. Het is echter bekend dat er op cellulair niveau een toename is van het aantal melanocyten. Dit zijn de huidcellen die verantwoordelijk zijn voor de aanmaak van melanine, het belangrijkste pigment in de huid.
Omdat deze cellen ongelijk verschijnen als reactie op verschillende stimuli, zijn de laesies zeer gevarieerd en verspreid. Dankzij de studie van de huid door middel van biopsieën, is het mogelijk geweest om andere, minder voor de hand liggende veranderingen te onderscheiden, waaronder de volgende:
- Toename van het aantal mestcellen, dit zijn cellen die behoren tot het immuunsysteem.
- Grotere overvloed aan bloedvaten, gerelateerd aan de toename van het aantal cellen.
- Constante blootstelling aan ultraviolet licht kan een fenomeen veroorzaken dat bekend staat als zonne-elastose. Dit omvat verslechtering van het weefsel dat de cellen van de epidermis bindt en ondersteunt, waardoor het geleidelijk verzwakt.
Exogene risicofactoren
Binnen deze groep is de belangrijkste blootstelling aan ultraviolet licht. Dit vertegenwoordigt een type straling dat niet erg zichtbaar is voor het menselijk oog en een nogal vage violette tint aanneemt.
Het is waarschijnlijk dat om deze reden de laesies zich op het gezicht bevinden en in gebieden die aan licht zijn blootgesteld. Het gebruik van zonnebrandcrème is een uitstekende manier om vlekken te voorkomen.
De rest van de fysieke factoren omvatten gezichtstrauma, hoewel de laesies niet altijd op dezelfde manier aanwezig zijn en ook niet de neiging hebben om terug te keren. Blootstelling aan bepaalde chemische elementen kan ook het optreden van melasma bevorderen. Deze omvatten cosmetica en het effect van bepaalde huidreinigers.
Endogene risicofactoren
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is melasma niet het gevolg van een lever- of nierziekte. Onder de endogene risicofactoren zijn geslacht, het niveau van bepaalde hormonen en huidtype de belangrijkste.
Vrouwen zijn het meest vatbaar voor de aandoening. Dit kan te wijten zijn aan genetische kenmerken die inherent zijn aan geslacht, zoals de hormonale belasting tijdens de zwangerschap. Daarnaast is door het toenemende gebruik van orale anticonceptiva de incidentie van melasma de afgelopen jaren sterk toegenomen.
Het kan op elk huidtype voorkomen, maar ze komen vaker voor bij mensen met donkere tinten. In iets complexere bewoordingen heeft het invloed op fototypes III tot V.
Na de introductie van finasteride als een therapeutisch alternatief voor de behandeling van alopecia androgenetica, kwamen er meer gevallen van melasma bij mannen. Dit medicijn wordt in verband gebracht met hormonale veranderingen, die vlekken kunnen veroorzaken, volgens een casusrapport uit 2014 (Engelse link).
Kan het optreden van melasma worden voorkomen?
In theorie kan het optreden van deze laesies worden voorkomen door risicofactoren te vermijden die beïnvloedbaar zijn. In sommige gevallen is het echter moeilijk om te stoppen met bepaalde vormen van hormoonbehandelingen. Blootstelling aan zonlicht kun je het beste vermijden.
De aanbeveling is om toevlucht te nemen tot chemische fotoprotectie, dat wil zeggen zonnebrandmiddelen. De keuze hangt sterk af van de mogelijkheden van elke patiënt, omdat het noodzakelijk is om de beste prijs-kwaliteitverhouding te kiezen en andere persoonlijke maatregelen te optimaliseren om jezelf te beschermen.
Een zonbeschermingsfactor (SPF) van het type 50+ wordt aanbevolen. Een vertrouwde dermatoloog moet de relevante indicaties uitvoeren, maar vereist meestal meerdere toepassingen gedurende de dag en op elk moment van het jaar.
Andere persoonlijke maatregelen zijn noodzakelijk. Het dragen van een hoed en een bril zijn eenvoudige gewoontes die kunnen helpen voorkomen dat er nieuwe vlekken ontstaan. Tot slot is het handig om het gebruik van irriterende cosmetica te vermijden die vatbaar zijn voor chemische modificaties bij blootstelling aan overvloedig zonlicht.
Is er een behandeling voor melasma?
Deze aandoening is terugkerend, dus in bepaalde omstandigheden kan het vanzelf verdwijnen. Maar des te meer wanneer een patiënt wordt blootgesteld aan permanente risicofactoren, zijn er therapeutische alternatieven om de symptomen te verminderen. Deze hebben niet alleen een effect op de grootte van de laesies, maar ook op de psychologische manifestaties.
Topische behandeling is niet alleen het meest effectief, maar gaat ook gepaard (Engelse link) met veel minder bijwerkingen. Dit heeft als bijzonderheid dat het de voorkeur heeft in polytherapie, wat betekent dat combinaties tussen meerdere geneesmiddelen de voorkeur hebben.
Actuele behandeling
De meest gebruikte medicijnen zijn hydrochinon, retinoïden en steroïden. Hydrochinon heeft het voordeel dat het zeer weinig bijwerkingen veroorzaakt.
Retinoïden zijn derivaten van vitamine A en worden veel gebruikt in de dermatologie, zowel oraal als plaatselijk. Deze laatste presentatie wordt niet aanbevolen bij zwangere vrouwen, omdat bekend is dat het een teratogeen effect heeft.
Als we het over steroïden hebben, wordt verwezen naar een groep van vergelijkbare stoffen die meestal een immunosuppressieve werking hebben. Dit vermindert de ontsteking in de laesies en bevordert bevredigende verbeteringen, maar ze worden niet aanbevolen als enige therapie.
Systemische behandeling
De mogelijkheden zijn beperkter dan in de vorige paragraaf en omvatten tranexaminezuur, carotenoïden en melatonine. De meeste van deze therapeutische alternatieven zijn op de lange termijn geïndiceerd en vereisen als fundamentele maatregel de combinatie met krachtige zonnefilters om het verschijnen van nieuwe laesies te voorkomen.
Een belangrijk esthetisch probleem
Melasma heeft een belangrijk esthetisch aspect, dus alternatieven worden gewaardeerd om het uiterlijk van de vlekken te verbeteren bij mensen die ze willen verwijderen of verminderen. Wist je dat er tools voor zijn?
Oppervlakkige chemo-exfoliatie (Engelse link) is er een van. Het wordt niet gebruikt als eerstelijnstherapie, maar is gereserveerd voor die gevallen waarin lokale of orale behandeling heeft gefaald.
Bij het uitvoeren van deze procedure worden chemische stoffen op de huid aangebracht om dode cellen te verwijderen. Toegevoegde medicijnen zijn glycolzuur en tretinoïne. Denk er altijd aan om jezelf te adviseren met professionals als je besluit om verder te gaan met deze benaderingen.
- Alcalá D, Espinosa N, Jurado F. Melasma en hombres. Rev Cent Dermatol Pascua 2015;24(1):14-20.
- Arellano I, et al. Melasma: Consenso del Grupo Mexicano para el Estudio de los Trastornos Pigmentarios. Dermatología CMQ 2007;5(2):112-122.
- Arellano I, et al. Guías de diagnóstico y manejo de melasma. Dermatología CMQ 2017;16(1):12-23.
- Famenini S, Gharavi NM, Beynet DP. Finasteride associated melasma in a Caucasian male. J Drugs Dermatol. 2014 Apr;13(4):484-6. PMID: 24719069.
- Juárez M, De La Cruz J, Baena A. Melasma en Atención Primaria. Med Fam Andal 2017;18(2):168-175.
- Miniño M, Hernández-Lara P. Exfoliación química (peelings): su utilidad en la dermatología actual. Dermatología CMQ 2003;1(4):236-246.
- Ogbechie-Godec, Oluwatobi A., and Nada Elbuluk. “Melasma: an up-to-date comprehensive review.” Dermatology and therapy 7.3 (2017): 305-318.
- Kwon, Soon-Hyo, et al. “Heterogeneous pathology of melasma and its clinical implications.” International Journal of Molecular Sciences 17.6 (2016): 824.
- McKesey, Jacqueline, Andrea Tovar-Garza, and Amit G. Pandya. “Melasma treatment: an evidence-based review.” American journal of clinical dermatology 21.2 (2020): 173-225.
