De 7 meest voorkomende seksuele problemen
Seksuele disfunctie is een fenomeen dat miljoenen mensen over de hele wereld treft. Volgens sommige schattingen (Engelse link) heeft 43% van de vrouwen en 31% van de mannen er last van. Het verwijst naar elk soort ongemak, uitdaging of obstakel om seksuele activiteit te starten, voort te zetten of te beëindigen. Vandaag verzamelen we de meest voorkomende seksuele problemen en hun kenmerken.
Als je nadenkt over al deze problemen, dan heb je het vaak alleen over mannen, en bijna altijd over impotentie. Seksuele problemen gaan echter veel verder en er zijn aanwijzingen dat ze vaker bij vrouwen voorkomen. Ze kunnen worden beïnvloed door zowel psychologische als fysiologische factoren, zodat hun aard zeer complex is.
De meest voorkomende seksuele problemen
Seksuele disfunctie is onderverdeeld in vier typen: stoornissen in seksueel verlangen, stoornissen in seksuele opwinding, stoornissen in het orgasme en stoornissen in seksuele pijn.
De manifestaties ervan zijn complexer dan wordt gedacht, zowel wat betreft de oorzaken als de behandeling ervan. We presenteren je een lijst met de 7 meest voorkomende seksuele problemen die in deze vier categorieën passen.
1. Geremd seksueel verlangen
Het is ook bekend als hyposeksualiteit of hypoactieve seksuele verlangens. Volgens indicaties treft het tot 12,3% van de vrouwen, terwijl het bij mannen schommelt rond de 15% volgens sommige experts (Engelse link), omdat deze stoornis vaak verkeerd kan worden gediagnosticeerd als een andere stoornis vanwege hun gelijkenis.
Het verwijst in ieder geval naar de afwezigheid van seksueel verlangen, seksuele fantasieën en libido. Door hormonale problemen, tijdgebrek of stress hebben bijna alle mensen te maken met schommelingen in hun seksuele interesse.
In dit geval duren de episodes echter een tijdje en veroorzaken ze leed. Het is niet gerelateerd aan psychische stoornissen, medicijngebruik of onderliggende ziekten.
2. Erectiestoornissen
De onderzoekers wijzen erop dat tot 12,9% van de mannen lijdt aan erectiestoornissen, hoewel het werkelijke percentage varieert afhankelijk van leeftijd (het komt vaker voor naarmate je ouder wordt), regio (het komt vaker voor in Angelsaksische landen) en onderliggende medische aandoeningen (zoals prostaatproblemen).
Het verwijst naar twee aandoeningen: het onvermogen om een erectie te krijgen aan het begin van een seksuele relatie en het onvermogen om deze te behouden tijdens geslachtsgemeenschap.
Bijna alle gevallen worden verklaard door onderliggende aandoeningen, en slechts een deel hiervan is te wijten aan psychische problemen. Erectiestoornissen zijn een van de meest voorkomende seksuele problemen in de samenleving.
3. Anorgasmie
Anorgasmie verwijst naar het onvermogen om ondanks adequate stimulatie een orgasme te bereiken. Geschat wordt dat tot 26% van de bevolking eraan lijdt, met een hogere prevalentie bij vrouwen. Bij mannen wordt het geassocieerd met vertraagde ejaculatie, een van de minder frequente seksuele disfuncties bij mannen.
De aandoening kan worden veroorzaakt door psychologische of fysiologische factoren. Er zijn twee soorten: primair en secundair.
In het eerste geval heeft de patiënt nog nooit een orgasme ervaren, in het tweede wel, maar heeft hij/zij het vermogen om een nieuw orgasme te krijgen verloren, of in ieder geval is de intensiteit ervan minder. Er is ook situationele anorgasmie; dat wil zeggen, wanneer een orgasme wordt bereikt dat aan specifieke criteria voldoet.
4. Voortijdige zaadlozing
Er zijn aanwijzingen (Engelse link) dat tot 21% van de mannen last heeft van voortijdige ejaculatie. Over het algemeen manifesteert 1 op de 5 mannen deze episodes; het is dus een van de meest voorkomende seksuele problemen bij mannen.
Er bestaat geen algemene consensus over hoe lang na de diagnose van deze aandoening kan worden overwogen, hoewel over het algemeen het criterium (Engelse link) van 1 minuut na stimulatie wordt gebruikt.
De oorzaken van voortijdige ejaculatie zijn niet bekend en de voorgestelde hypothesen tonen inconsistent bewijs. Er worden vier typen onderscheiden: subjectief, verworven, levenslang en variabel. Het wordt alleen als zodanig gediagnosticeerd wanneer de episodes minstens 6 maanden aaneengesloten duren, of gedurende minstens 75% van de seksuele ontmoetingen.
5. Vaginisme
Vaginisme is onwillekeurige spierspasmen van de spieren die de vagina omringen tijdens geslachtsgemeenschap. Dit vertaalt zich in pijn tijdens geslachtsgemeenschap en afwijzing van seksuele ontmoetingen.
Er zijn twee soorten: primair en secundair. Het eerste geval verwijst naar wanneer de patiënt altijd vaginisme heeft ervaren; in het tweede geval wanneer de patiënt het manifesteert na eerder geslachtsgemeenschap zonder ongemak.
De oorzaken van vaginisme zijn niet bekend, hoewel onderzoekers denken (Engelse link) dat veel gevallen te wijten zijn aan angst. Het stigma met betrekking tot seks speelt een rol, vandaar dat het vaker voorkomt in conservatieve landen. Infecties en bevallingen liggen ook aan de basis van veel van dit soort episodes.
6. Dyspareunie
Geschat wordt (Engelse link) dat tussen de 7% en 46% van de vrouwen minstens één keer in hun leven last zal hebben van dyspareunie. Onder deze benaming vallen alle episodes die pijn veroorzaken tijdens de geslachtsgemeenschap. De locatie, aard en duur van de pijn varieert van geval tot geval, dus elke aandoening is voor elke patiënt anders.
Anatomische veranderingen, infecties, hormonale stoornissen, hormonale disfuncties, blaasirritaties en andere oorzaken kunnen de oorzaak zijn van dit soort episodes. Het kan ook mannen treffen, die pijn en ongemak in het testiculaire gebied of de eikel krijgen. Het kan oppervlakkig of diep zijn bij beide geslachten.
7. Ziekte van Peyronie
Volgens sommige schattingen (Engelse link) kan tot 6% van de mannelijke bevolking de ziekte van Peyronie hebben, hoewel dit verschilt per leeftijd en regio. Het percentage kan erg hoog zijn, omdat tijdens enquêtes mannen zich misschien schamen om te melden dat ze de aandoening hebben.
Het verwijst naar de groei van plaques op het zachte binnenste deel van de penis, wat een kromming ervan veroorzaakt. Als gevolg hiervan kan de patiënt een verkorting van de penis, erectiestoornissen en pijn tijdens geslachtsgemeenschap ontwikkelen. Een lichte aangeboren kromming wordt als normaal beschouwd, dus niet alle penissen met deze kenmerken wijzen op de aanwezigheid van deze aandoening.
Seksuele problemen komen vaker voor dan je denkt. Al deze problemen hebben hun eigen behandeling, dus je moet altijd openstaan voor het zoeken naar professionele hulp. Anders is het heel gebruikelijk dat patiënten angst, depressie en weigering ontwikkelen om intieme relaties aan te gaan.
- Colson, M. H., Cuzin, B., Faix, A., Grellet, L., & Huyghes, E. Current epidemiology of erectile dysfunction, an update. Sexologies. 2018; 27(1): e7-e13.
- Hall, K. (2019). Male hypoactive sexual desire disorder. In Systemic sex therapy. 2019; 41-59. Routledge.
- Jannini, E. A., & Lenzi, A. Epidemiology of premature ejaculation. Current opinion in urology. 2005; 15(6): 399-403.
- Najafabady MT, Salmani Z, Abedi P. Prevalence and related factors for anorgasmia among reproductive aged women in Hesarak, Iran. Clinics (Sao Paulo). 2011;66(1):83-86.
- Ostrowski KA, Gannon JR, Walsh TJ. A review of the epidemiology and treatment of Peyronie’s disease. Res Rep Urol. 2016;8:61-70.
- Parish, S. J., & Hahn, S. R. Hypoactive sexual desire disorder: a review of epidemiology, biopsychology, diagnosis, and treatment. Sexual medicine reviews. 2106; 4(2): 103-120.
- Rosen RC. Prevalence and risk factors of sexual dysfunction in men and women. Curr Psychiatry Rep. 2000 Jun;2(3):189-95.
- Tayyeb, M., & Gupta, V. Dyspareunia. 2021.
- Tetik, S., Unlubilgin, E., Kayikcioglu, F., Bolat Meric, N., Boran, N., & Moraloglu Tekin, O. The role of anxiety and childhood trauma on vaginismus and its comorbidity with other female sexual dysfunctions. International Journal of Sexual Health. 2020; 32(3): 225-235.
- Waldinger MD, Schweitzer DH. Differences between ICD-11 MMS and DSM-5 definition of premature ejaculation: a continuation of historical inadequacies and a source of serious misinterpretation by some European Regulatory Agencies (PART 2). Int J Impot Res. 2019 Sep;31(5):310-318.
