Hepatitis B bij zuigelingen en kinderen

Niet alle gevallen van hepatitis B bij kinderen zijn ernstig. In feite zijn de meeste episodes mild of matig en verdwijnen zonder behandeling binnen een maand of twee.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO – Engelse link) lijden wereldwijd gemiddeld 240 miljoen mensen aan chronische hepatitis B. Ernstige infecties kunnen leiden tot levercirrose, vroegtijdig overlijden en zelfs kanker. Vandaag bespreken we alles wat je moet weten over hepatitis B bij baby’s en kinderen, met de nadruk op behandelingsopties.

Niet alle gevallen van hepatitis B bij kinderen zijn ernstig. In feite zijn de meeste episodes mild of matig en verdwijnen zonder behandeling binnen een maand of twee. Desondanks zijn complicaties aan de orde van de dag, dus ouders moeten op de hoogte zijn van de kenmerken van de infectie. Dit met name in relatie tot het vaccin.

Symptomen van hepatitis B bij baby’s en kinderen

De klinische manifestatie van hepatitis B bij baby’s en kinderen hangt af van de immuunstatus van de gastheer, het niveau van virusreplicatie en de leeftijd van de infectie. Veel van de patiënten ontwikkelen geen symptomen, of als ze dat wel doen, verschijnen ze op een zeer mild niveau. De symptomen manifesteren zich tussen 25 en 180 dagen na blootstelling aan het virus en worden gekenmerkt door het volgende:

• Verlies van eetlust.
• Misselijkheid.
• Braken.
• Gewrichtspijn.
• Lichte koorts.
• Wijdverbreide huiduitslag (met en zonder jeuk).
• Gele huid en ogen.
• Vermoeidheid of moeheid.
• Pijn rechtsboven in de buik.

Onderzoekers (Engelse link) categoriseren drie soorten hepatitis B bij baby’s en kinderen: zelfbeperkte acute hepatitis, chronische hepatitis en massale levernecrose die leidt tot acuut leverfalen.

Geschat wordt (Engelse link) dat tot 90% van de baby’s die een hepatitis B-virusinfectie oplopen, het risico lopen chronische episodes te ontwikkelen. Volwassenen daarentegen vertonen meestal alleen zelfbeperkende acute evoluties.

Ernstige episodes worden voornamelijk gekenmerkt door chronische leverziekte en hepatocellulair carcinoom. Daarom is het zo dringend om de evolutie van de infectie tegen te gaan.

Tot slot is massale levernecrose zeer zeldzaam. Zozeer zelfs dat minder dan 1% van de gevallen dit veroorzaakt. De beschreven symptomen moeten worden opgevat als een waarschuwingssignaal voor een mogelijke infectie.

Oorzaken van hepatitis B bij baby’s en kinderen

Hepatitis B wordt veroorzaakt door het hepatitis B-virus (HBV). In tegenstelling tot het hepatitis A-virus wordt het niet overgedragen via besmet voedsel of water.

Het doet dit door contact met lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde persoon: bloed, sperma, vaginale vloeistoffen en speeksel. In het specifieke geval van hepatitis B bij zuigelingen en kinderen worden de episodes veroorzaakt door het volgende:

• Tijdens de geboorte van een moeder met de infectie.
• In hetzelfde huis wonen met een persoon met het virus (vooral bij het delen van speelgoed, eetgerei, enzovoort).
• Meerdere bloedtransfusies ontvangen vanwege gezondheidscomplicaties.
• Gebeten worden door iemand die besmet is met het virus (wanneer de huid beschadigd is).
• Een hemodialysepatiënt zijn.

Hoewel het waar is dat het virus andere delen van het lichaam aantast, wordt de grootste impact gevoeld in de lever. Het doet dit vooral in levercellen die bekend staan als hepatocyten.

Het virus begint zich binnen deze cellen te vermenigvuldigen, wat leidt tot vernietiging of dood. Als er maar een paar overlijden, treden er geen grote problemen op, de vraag is wanneer duizenden en duizenden dat wel doen.

De meeste episodes vinden langzaam plaats. Het virus nestelt zich in de cellen, maar vermenigvuldigt zich geleidelijk. Het is om deze reden dat veel kinderen of baby’s geen symptomen vertonen, en deze verschijnen pas weken of maanden na de infectie.

Verticale transmissie is de belangrijkste oorzaak van hepatitis B bij zuigelingen en kinderen. Dat wil zeggen, de infectie die optreedt vóór de geboorte, tijdens de geboorte of na de bevalling.

Aangenomen wordt (Engelse link) dat tot 95% van de baby’s die vóór de bevalling zijn geïnfecteerd, een ernstig beloop ontwikkelen, zodat ze het virus gedurende de eerste zes maanden van hun leven niet kunnen kwijtraken.

Diagnose van hepatitis B bij baby’s en kinderen

Zoals experts (Engelse link) opmerken, moeten populaties met een hoog risico medische tests ondergaan om de aanwezigheid van het virus vast te stellen. In dit geval de aanwezigheid van de infectie bij de moeder en de andere leden van het gezin.

De diagnose hepatitis B wordt gesteld door middel van bloedonderzoek om HBsAg, hepatitis B-oppervlakte-antilichamen (HBsAb) en hepatitis B-kernantilichamen (HBcAb) te detecteren.

Louter de aanwezigheid van HBsAg is een indicator van het infectieuze proces. De aanwezigheid van HBsAb duidt op een proces van immuniteit of herstel tegen het virus (aan de gang of al succesvol).

Tot slot manifesteert HBcAb zich aan het begin van een acuut proces; hoewel het samen met andere variabelen ook op een ernstige aandoening kan wijzen. Soms is het DNA van het virus de enige marker die aanwezig is bij vroege infecties.

Bloedonderzoek is de enige methode om de infectie tijdig op te sporen. De symptomen worden natuurlijk als referentie genomen, maar op zichzelf zijn ze niet voldoende om een zekere diagnose te stellen. Vroegtijdige detectie is van vitaal belang om chronische evolutie te voorkomen, vooral bij baby’s of kinderen van moeders die besmet zijn met het virus.

Behandelingsopties

Over het algemeen worden milde gevallen meestal niet behandeld. Als uit de evaluatie blijkt dat de lever niet in gevaar is, of dreigt te zijn, en in plaats daarvan aan het herstellen is, zullen artsen ervoor kiezen om de symptomen alleen indien nodig aan te pakken. Omgekeerd vereisen ernstige gevallen onmiddellijk ingrijpen.

Tot nu toe zijn injecties met interferon-alfa-2b (Intron A) de enige goedgekeurde antivirale behandeling voor de behandeling van hepatitis B. De tweede beschikbare optie is de orale medicatie lamivudine (Epivir-HBV). Hierdoor kan de evolutie van de infectie worden gecontroleerd, en dit gebeurt in bijna alle gevallen effectief.

Daarbij moeten supplementen of interacties met middelen die de lever kunnen aantasten worden vermeden. Overleg met de specialist welke zaken in deze zin vermeden moeten worden.

Hoewel het niet als een juiste behandeling wordt beschouwd, kan tijdige vaccinatie tot 95% van de ernstige gevallen van hepatitis B bij zuigelingen en kinderen voorkomen. Zwangere vrouwen moeten worden getest op de infectie, zodat er in de eerste uren na de geboorte actie kan worden ondernomen.